در آثاری چون «آه سرد»، «وابل»، «در آغوش درخت»، «بعد از رفتن»، «هفت بهار نارنج» و «هایپاور» تمهیدات بصری، تکنیکال و زیبایی‌شناسانه درک مخاطب را بسط داده و دقت و شعور او را در ساحت‌هایی غیر از داستان به بازی می‌گیرد. دیگر خبری از بازیگران سلبریتی نیست. در واقع مخاطب با تجربه‌ای اتمسفریک عواطفش فوران کرده یا به بیانی دیگر دچار کاتارسیس (پالایش عاطفی) می‌شود.
محراب توکلی | فیلم «در آغوش درخت» از احساساتی که کاراکترهایش خرج می‌کنند، اتمسفر یا بهتر است بگوییم مسیر می‌سازد. مسیری که مخاطب از آن عبور می‌کند و به لحظاتی قدم می‌گذارد که در کلام نمی‌گنجند. تنها باید لمس شوند.
Loading ...
