نقد و نظری بر مجموعه‌داستان «حرف» به قلم «احمدرضا حجارزاده»:
عشق، رابطه و سرخوردگی سه عنصر پررنگ در تمام داستان‌ها هستند. تصویر تکرارشونده کیوسک تلفن‌عمومی و جایگاه آن در خاطرات زنی که یک روز از همانجا برای آخرین‌بار با مردی که دوستش دارد، تماس گرفته است، تکثیر تصویر سکوت مرد و زنی در آینه آسانسور پس از جدایی در دیداری غیرمنتظره، تصویر چمدان بسته شده در دست زنی در صبحی بارانی همه و همه نگاتیوهای متعددی را در ذهن ما ظاهر می‌کنند. این تصاویر ملموس، درست شبیه ورق‌زدن دفتر خاطرات کسی که از گذشته می‌شناسیم، مفاهیم و احساساتی را که در عین ساده‌بودن قابل دستیابی و تجربه نیز هستند، به یاد ما می‌آورند.
