نویسنده نهتنها در این نمایشنامه بلکه در برخی آثار دیگرش نیز به مضمون مرگ و سوگ توجه خاصی نشان میدهد و آن را بهشیوهای تلخ و طنزآلود به تصویر میکشد.
یک قرن از ارائهی این درسگفتارها در دانشگاه وین میگذرد، اما محتوای آنها مربوط به قلمرویی است که به سرکوب روانی خو گرفته است و ازاینرو برای خودآگاهی انسان کهنه نمیشود.