نویسنده «بنفشه‌های سراشیب» درباره شروع این بیماری و روزهای ابتدایی آن توضیح داد: من از آن دسته افرادی هستم که از زمانی که خبر شیوع بیماری کرونا اعلام شد، خود و خانواده‌ام در قرنطینه خانگی بودیم و سه ماه به شکل کاملا پیوسته از خانه خارج نشدیم. در این روزها فقط یک بار از خانه خارج شدم و فقط یکی از همکارانم دو بار به خانه ما آمد، آن هم با رعایت همه شرایط بهداشتی به همین علت تعریف این ماجرا ممکن است ترس را در مردم افزایش دهد؛ اینکه فردی با رعایت همه نکات بهداشتی باز هم مبتلا به کرونا شده است!

وی افزود: دقیقا روز ششم تیرماه متوجه تبی در درون خود شدم و تا چند روز درگیر این موضوع بودم تا علت آن را متوجه شوم. با چند پزشک درباره این وضعیت صحبت کردم و سپس قرار بر این شد که آزمایش دهم تا علت آن مشخص شود. روز دهم تیرماه، تبی که همراه با کابوس بود افزایش پیدا کرد و من مجبور به مراجعه به بیمارستان شدم و در آن‌جا مشخص شد که من به بیماری کرونا مبتلا شده‌ام و از آن روز قرنطینه و مراقبت‌های لازم شروع شد.

شاعر مجموعه «شعر بلند تامل» تاکید کرد: من بیش از چهل سال است که به ندرت از خانه خارج می‌شوم و معمولا اوقات خود را در خانه سپری می‌کنم و بیرون از خانه رفتن برای من خیلی لوکس و استثنایی است مگر برای مواردی خاص که مثلا با دعوت‌ دوستان و همکاران نزدیکم از خانه خارج شوم.

وی افزود: خوشبختانه در آخرین آزمایشی که هفته پیش دادم وجود بیماری کرونا منفی بود اما به هرحال احتمال بازگشت این بیماری بسیار زیاد است و غیرممکن نیست. مهم این است که من دیگر به این موضوع فکر نمی‌کنم و به زندگی گذشته و طبیعی خود بازگشتم.

نویسنده مجموعه طنز «نیشخند ایرانی» درباره این بیماری و نحوه مواجهه خود از ابتدای شیوع کرونا با آن گفت: من می‌توانم بگویم که درباره بیماری کرونا بیش از اندازه‌ای که لازم بود صحبت کرده‌ام از همان هفته‌های اول که حضور این بیماری در ایران و حتی دنیا ثابت شد، من مقاله‌ای را برای روزنامه شرق نوشتم با عنوان «روزگار کرونایی چگونه می‌گذرد» و در آن درباره انزوایی که گریبان همه مردم دنیا را گرفته است آن هم به دلیل این بیماری نوشته‌ام. پس از آن نیز مجموعه شعری که در این باره نوشته‌ام به چاپ رسید و سپس شوخی‌هایی که می‌توان با این بیماری کرد و درنهایت طرح این مساله که سرنوشت ما با این بیماری چه می‌شود؟ و زمانی که شر این بیماری از زندگی ما کم شود چه اتفاقی برای اقتصاد، سیاست و فرهنگ در تمام جهان رخ می‌دهد؟

وی با طنز خاص خود افزود: مانند جنگ جهانی دوم که روی ادبیات، سینما، هنر، فرهنگ، سیاست، اقتصاد و روابط میان ملت‌ها تاثیر داشت، طبیعتا کرونا نیز این تغییرات را بوجود خواهد آورد و همین علاقه من به این موضوع که درنهایت چه می‌شود، باعث شد تا کرونا نیز تصمیم بگیرد تا از نزدیک این کنجکاوی را در درون من برطرف کند!

نویسنده «آسمان مضطرب» با اشاره به زحماتی که خانواده وی برای بهبود او کشیده‌اند، بیان کرد: من از آن بیمارانی بودم که دوره مداوای خود را در خانه گذراندم و باعث زحمت زیادی برای همسر و دخترم شدم و با مراقبت‌های دائم آن‌ها بود که می‌توان گفت من از دستان کرونا رهایی پیدا کردم. بی‌نهایت از آن‌ها ممنونم و دوستانی که در این مدت جویای احوال من بودند، البته از ابتدا سعی ما بر این بود که برای جلوگیری از بروز استرس و نگرانی کسی از این ماجرا باخبر نشود اما از زمانی که بعضی از دوستان متوجه شدند، لطف داشتند و به صورت تلفنی با من در ارتباط بودند.

شاعر مجموعه «سال‌های شاعرانه» در ادامه صحبت‌های خود از انتشار سه کتاب جدیدش در این روزها خبر داد و گفت: دو کتاب در نشر گویا از من منتشر شد به نام‌های «عین حبِ نبات» که کاری طنز است و مجموعه شعر «شعر بیست و شش» که علت نامی که دارد این است که بیست و ششمین مجموعه شعر من محسوب می‌شود.

وی افزود: در همین فاصله رمانی به نام «ایالات نیست در جهان» نیز توسط گروه انتشاراتی ققنوس به چاپ رسید و سه کتاب «شناخت‌نامه احمد شاملو»، «شناخت‌نامه غلامحسین ساعدی» و «شناخت‌نامه جواد مجابی» که همسرم درباره من آن را نوشته است، باز نشر شدند و در این روزها انتشار این کتاب‌ها باعث بالا بردن روحیه و قوت قلب در من می‌شدند.

این نویسنده درباره «ایالات نیست در جهان» توضبح داد: این رمان یک سال پیش به پایان رسید و پس از یک سال برای انتشار به نشر ققنوس آن را تحویل دادم. داستان زندگی در یک فضای کاملا متفاوت را روایت می‌کند و در ظاهر فانتزی به نظر می‌رسد اما به واقعیت جهان اشاره می‌کند؛ جهانی که کودکانِ پیر شده با حسرت‌های خود آن را اداره می‌کنند و با نادانی‌های خود مردم جهان را گرفتار مصیبت می‌کنند.

وی افزود: این کتاب درباره سیاست‌مداران کوتوله‌ای است که تمام کشورهای جهان را تحت کنترل خود درآورده‌اند و با شیوه‌ای غیر انسانی و غیر منطقی رفتار می‌کنند.

مجابی در پایان تاکید کرد: در این روزها کادر درمان به جان کوشیدند تا بیماران را نجات دهند پس ما کاری نکنیم که در این راه از شدت خستگی از پا بی‌افتند و مراعات خود و دیگران را در این روزها با  رعایت نکات بهداشتی بکنیم حتی اگر خود از مرگ نمی‌ترسیم این را بدانیم که ما نباید مسئول مرگ دیگری باشیم. باید با نهایت سازگاری با این بیماری رفتار کنیم تا بگذرد و نباید همه را به زحمت بی‌اندازیم برای اینکه دلمان می‌خواهد به هر شکلی می‌خواهیم زندگی کنیم و مهم‌ترین کار عمل به نکات بهداشتی است که شبانه روز تکرار می‌شوند.

فاطمه شوقی

انتهای پیام/