به گزارش خبرنگار سینمایی صبا، امیرعباس کنی تهیه‌کننده سینما و تلویزیون در یادداشتی با اشاره به کسب پروانه زرین سی و سومین جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوانان توسط محمدرضا عالی‌ور کودک ۱۱ ساله روستای چشمه اسد کوهرنگ استان چهارمحال و بختیاری برای بازی در فیلم «بچه گرگ‌های دره سیب» ساخته فریدون نجفی به موضوع نبود یک سیستم و سازوکار هوشمند و کُنشمند برای شناسایی، جذب، مراقبت و احتمالا پرورش یک استعداد نوظهور و خلاق پرداخته است.

متن یادداشت به شرح زیر است:

«در این نوشته قصد نقد و بررسی محتوا و نکات فنی و تکنیکی فیلم «بچه گرگهای دره سیب» ساخته جناب نجفی را ندارم اما به دلیل تجرببات تلخ گذشته خصوصا در حوزه سینمای کودک و نوجوان، اشاره به نکات ذیل را ضروری به نظر می‌رسد.

محمدرضا عالی‌ور کودک_بازیگر مورد اشاره من از عشایر محترم استان چهارمحال و بختیاری است و در کار چوپانی، دامداری و کشاورزی به پدر گرامی خود کمک می‌کند و همزمان به تحصیل و آموزش مشغول است.

او قبل از بازی در فیلم مورد اشاره، در یک فیلم مستند با آقای نجفی همکاری داشته و آرام آرام مزه شیرین هنر، صنعتِ سینما و جادوی قرارگیری مقابل دوربین در احساس او مزه مزه شده است. در واقع، پنجره تازه‌ای از یک تجربه شگفت برای او گشوده شده است.

نشستن پشت تریبون، انجام مصاحبه‌های متعدد، انتشار عکس‌ها و گفتگوهای خبری او در سایت‌های مرتبط و فضای مجازی بی شک کودک معصوم و آسیب پذیر ما را از داشته‌های اصیل، جغرافیای زیستی، آداب و فرهنگ بومی و طبیعت بکر خود دور ساخته است.

اما تا بدینجا و البته در ظاهر، مشکل و آسیبی احتمالی او را تهدید نمی‌کند. تمامی کودکان و نوجوانان این سرزمین حق دارند تا برای آینده خود آرزوهای بزرگ داشته باشند و برای رسیدن بدان تلاش کنند اما مشکل از جایی آغاز شده و می‌شود که مدیریت فرهنگی و هنری کشور، فاقد یک سیستم و سازوکار هوشمند و کُنشمند برای شناسایی، جذب، مراقبت و احتمالا پرورش یک استعداد نوظهور و خلاق است. هیچ مکانیزمِ از پیش طراحی شده‌ای، برای مراقبت از محمدرضا عالی‌ور به منظور ادامه حضور مستمر او در عرصه هنرهای نمایشی وجود ندارد.

احتمالا آقای فرخ هاشمیان قهرمان قصه «بچه‌های آسمان» ساخته مجید مجیدی کاندیدای اسکار را خوب به خاطر دارید. او پس از سال‌ها به دعوت رضا رشیدپور و با حضور در برنامه «حالا خورشید»، از سرنوشت عجیب خود به کفایت سخن گفت. فرخ هاشمیان در زمان خود به عنوان یک کودک_بازیگر با استعداد در عرصه نمایش کشور، قربانی بیرحمانه همان مزه شیرین و جادویی سینما شد و هیچ مراقبتی از او بعمل نیامد.

قطعا آقای مجیدی مسئول مراقبت از هاشمیان نبوده و آقای نجفی هم مسئول مراقبت از عالی ور و تضمینی برای ادامه حضور او در سینما نخواهد بود. فقدان یک زیرساخت مناسب و نبودِ یک مهندسی هوشمند در عرصه فرهنگ و هنر کشور به منظور حفظ و حراست از چنین استعدادهای نوظهور، قطعا قربانیانی همچون فرخ هاشمیان بهمراه خواهد داشت. خواه امروز، خواه فردا.

برای آینده درخشان محمدرضا عالی‌ور و استمرار فعالیت او در این عرصه، صمیمانه دعا می‌کنم اما اگر قرار بر رهاسازی‌ست، ای کاش صدایشان نزنید. ای کاش محمدرضا را صدا نمی‌زدید تا او همچنان در دنیای اصیل خود و در زادگاه مادری اش به عنوان یک کودک با استعداد باقی می‌ماند و برای این سرزمین به یک نیروی کارآفرین خلاق و موفق، تبدیل می‌شد و احتمالا به قدری پولدار که بتواند به همنوعان خود کمک کند.

راستی فیلم «خورشید» ساخته آقای مجیدی در راه اسکار است. ضمن تبریک به ایشان و سینمای ایران، لطفا و حتما مراقب روح الله زمانی و شمیلا شیرزاد باشید.

آبان ۹۹/ کنی»

انتهای پیام/