رامین ناصر نصیر مترجم کتاب «مهمان انقلاب» نوشته کاترین کوب در گفتگو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری صبا با اشاره به اینکه مطالعه درباره موضوعات تاریخی برایش جالب است، بیان کرد: ترجمه این کتاب دنباله روند مطالعات تاریخی‌ام بود. ۱۳ آبان یک مساله تعیین کننده در تاریخ معاصر ایران است که تاثیرات ناشی از این اتفاق هنوز هم باقی است و به بایگانی تاریخ نپیوسته و در جریان است. در این‌باره مطالب مختلفی گفته و نوشته شده است اما بیشتر چیزهایی که ما شنیدیم از زاویه دید دانشجویانی بوده که این عمل را انجام دادند اما این کتاب از زاویه دید متفاوتی به این قضیه پرداخته بود به همین دلیل وقتی کتاب را خواندم برایم تازگی داشت و احساس کردم‌ می‌تواند برای طیف گسترده‌تری از مخاطبان جذابیت داشته باشد.

وی افزود: بیشترین انگیزه‌ام برای ترجمه کتاب این بود که ضمن جذابیتی که داشت مهم است که از دید دیگری به این قضیه تاریخی نگاه کنیم بنابراین ترجمه کتاب را از اوایل سال گذشته شروع کردم.

این مترجم درباره محتوای کتاب «مهمان انقلاب» گفت: نویسنده این کتاب که سفیر انجمن ایران و آمریکا بوده چهار ماه پیش از ۱۳ آبان به ایران آمده است. او می‌گوید که اتفاقات داخل ایران را دنبال می‌کرده و به آن‌ها علاقه‌مند بوده است. به نظر او با توجه به شرایط سیاسی ایران، کنار رفتن شاه و برطرف شدن اختناقی که از زمان پهلوی وجود داشته، این کشور امکان رشد زیادی داشته است. برخی کشورها در زمان انقلاب‌ شعارهای بسیار خوبی سر می‌دهند اما امکانات و توانایی‌های اقتصادی، فکری، نیروی انسانی کافی ندارند و انقلاب‌هایشان در حد همان شعارهای زیبا باقی می‌ماند ولی او گمان می‌کرد انقلاب ایران متفاوت از این‌گونه کشورها بوده است. ایران از لحاظ اقتصادی ثروتمند و ‌به لحاظ نیروی انسانی تحصیل‌کرده وضعیت خوبی داشته بنابراین انقلاب ایران این امکان را داشت که تغییرات محتوایی ایجاد کند و نتایج خوبی داشته باشد. کاترین کوب می‌گوید علاقه داشتم که در ایران باشم و این تغییر و تحولات را از نزدیک ببینم.

ناصرنصیر با بیان اینکه محتوای کتاب بیشتر از این که سیاسی باشد، تاریخی است به همین دلیل دچار ممیزی نشد، عنوان کرد: او نگاه خصمانه‌ای به ایران ندارد و این مساله در لحن کتاب موثر است. کاترین کوب اول کتاب توضیح می‌دهد وقتی به آمریکا بازگشت، در جاهای مختلف از او دعوت می‌کردند که سخنرانی کند. همیشه یک سوال مشترک بین افراد وجود داشت که در شرایط پراسترس ۴۴۴ روز اسارت و اینکه از سرنوشت خود خبر نداشتند و امکان داشت حتی محاکمه و اعدام ‌شوند، چگونه دوام آوردند؟ در واقع این کتاب را در پاسخ به همین پرسش نوشته‌اند. او به شدت آدم مذهبی است و با کمک‌گرفتن از آموزه‌های مذهبی و معنوی توانسته‌ با آن شرایط سخت بیاید و هدف اصلی از نوشتن کتاب توضیح این مساله بوده است.

ناصرنصیر در پایان درباره رابطه کاترین کوب با ایران حتی بعد از ۱۳ آبان خاطرنشان کرد: نگاه او به ایران نگاه مهربانانه‌ای است. همان‌طور که از عنوان کتاب هم ‌پیداست او خود را اسیر و گروگان نمی‌دانسته بلکه «مهمان انقلاب» معرفی کرده است. درباره ایران دید مثبتی داشته و وقتی آزاد می‌شود در طول سال‌های بعد در آمریکا انجمن ایران‌شناسی راه می‌اندازد و در مقطعی که قرار بوده آمریکا بعد از جنگ عراق به ایران حمله کند،‌ کمپین‌های ضد جنگ با ایران تشکیل می‌دهد. همچنان بعد از آن اتفاق هم‌ علاقه‌اش به ایران حفظ شده است.

ندا زنگینه

انتهای پیام/