محبوبه نجف‌خانی مترجم کتاب‌های کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری صبا با درباره شرایط سال ۹۹ با وجود شیوع ویروس کرونا گفت: اوایل شیوع ویروس کرونا من هم‌ مانند باقی افراد از وضعیت به وجود آمده شوکه شده بودم ولی خوشبختانه به دلیل حرفه ترجمه همیشه کار برای انجام دادن دارم و در این مدت ترجمه‌هایی را که با ناشران قرارداد داشتم در قرنطینه ادامه دادم.

این مترجم توضیح داد: قبل از کرونا همیشه برنامه‌های فرهنگی مانند رونمایی از کتاب یا جلسات بحث و گفتگو، دیدار با دانش‌آموزان داشتیم یا مراسمی مثل لاک‌پشت پرنده یا برنامه های شورای کتاب کودک برگزار می‌شدند که متاسفانه همه این‌ها در سال گذشته لغو شد.

او با بیان اینکه خوشبختانه در عصری زندگی می‌کنیم که دسترسی به اینترنت و فضای مجازی وجود دارد، بیان کرد: اینترنت باعث شد بیشتر فعالیت‌هایی که در گذشته به صورت حضوری برگزار می‌شد به صورت آزمون و خطا در فضای مجازی انجام شد. با مرور زمان یاد گرفتیم‌ با وجود کرونا چه‌طور به زندگی ادامه دهیم. من هم جزو کسانی بودم که عاشق خرید از کتاب‌فروشی بودم اما در این زمان در فضای مجازی شروع به معرفی کتاب کردم.

وی افزود: من به دلیل ابتلا به دیابت از پارسال خودم را قرنطینه کرده‌ام و حتی خواهر و برادرم را فقط چندبار از دور با ماسک دیده‌ام و بیشتر ارتباطم با اقوام از طریق فضای مجازی بوده است. حتی برای خرید هم به صورت محدود به بیرون از خانه می‌رفتم. ما با شرایط کرونا آشنا نبودیم و در ابتدا برایمان سخت بود که هر کسی در غار تنهایی خود باشد. همچنین عزیزان زیادی را از دست دادیم. سال بسیار سخت و تلخی بود اما انسان همیشه وقتی در سختی قرار می‌گیرد راهکاری برای رهایی از آن پیدا می‌کند. ما با این‌همه مصیبت و بدبختی که گریبان جهان را گرفته نسل خوشبختی هستیم که به فضای مجازی دسترسی داریم.

مترجم کتاب «جودی به کالج می‌رود» درباره برنامه‌هایش در دوران قرنطینه توضیح داد: در فعالیت‌های داخل خانه بیشتر کتاب ‌خواندم یا فیلم‌هایی را که دوست داشتم تماشا کردم. چون رفت و آمدها قطع شده بود زمان بیستری برای ترجمه در داخل خانه داشتم. یکی از فعالیت‌های خوب پارسال من ‌شرکت در کلاس‌های متناسب با حوزه کاری‌ام ‌بود؛ کلاس‌هایی مانند داستان‌نویسی، ویرایش، نقد داستان که به صورت آنلاین در آن‌ها ثبت‌نام کردم.

این مترجم درباره تاثیر قرنطینه بر رفتار و شخصیت کودکان در آینده اظهار کرد: در این مدت دوستانم که بچه‌ کوچک داشتند بیشتر اذیت شدند زیرا نمی‌توانستند این بچه‌ها را بیرون‌ ببرند تا آن‌ها بازی کنند. بعد از آشنایی بیشتر با ویروس کرونا راه‌های مقابله با آن را فهمیدیم که با ماسک بچه‌ها را برای بازی به فضای باز ببریم. حبس شدن در آپارتمان‌های کوچک مشکلات روحی‌ای را برای کودکان ایجاد می‌کند که تاثیرش روی آن‌ها بیشتر از بزرگسالان است. ممکن است در سال‌های آینده یک‌سری ناهنجاری‌هایی در رفتار یا شخصیت کودکان ببینیم که متاثر از دوران قرنطینه است.

او درباره برنامه‌ها و رویکردهایش در سال ۱۴۰۰ عنوان کرد: برای سال آینده هم همین برنامه‌ام را ادامه خواهم ‌داد و در قرنطینه خواهم بود زیرا ما هنوز واکسیناسیون عمومی را شروع نکرده‌ایم‌ و با ویروس دست به گریبان هستیم. کتاب‌هایی در دست ترجمه دارم‌ که با آن‌ها ادامه می‌دهم و باز اگر کلاس‌های مجازی خوبی باشد شرکت خواهم‌کرد. دیگر یاد گرفته‌ایم ‌که چگونه از راه دور به کارهایمان ادامه دهیم.

نجف‌خانی در پایان فهرستی از کتاب ها را برای اوقات فراغت کودکان و نوجوانان در نوروز پیشنهاد کرد: مخاطبان را به فهرست شورای کتاب کودک که در اینترنت در دسترس است و فهرست جدید لاکپشت پرنده که با تعداد لاک پشت به کتاب‌ها ارزش ادبی آن‌ها را مشخص می‌کنند، ارجاع می‌دهم.

ندا زنگینه

انتهای پیام/