به گزارش خبرنگار ادبیات خبرگزاری صبا، سیمین دانشور نویسنده و مترجم ایرانی متولد ۸ اردیبهشت ۱۳۰۰ در شیراز بود. او در سال ۱۳۲۹ با جلال آل احمد ازدواج کرد و به عنوان نخستین زن ایرانی به صورتی حرفه‌ای داستان فارسی نوشت.

به بهانه صدمین سالگرد تولد سیمین دانشور به معرفی چند اثر از او می‌پردازیم.

«آتش خاموش» نام اولین اثر این نویسنده است که در سن ۲۲ نوشته و ۲۷ سالگی منتشر کرد. این مجموعه شامل ۱۶ داستان به نام‌های «آتش خاموش»، «یادداشت‌های یک خانم آلمانی»، «کلید سُل»، «آن شب عروسی»، «شب عیدی»، «شب عیدی»، «گذشته»، «کلاغ کور»، «سایه»، «مردها عوض نمی‌شوند»، «ناشناس»، «عطر یاس»، «جامه ارغوانی»، «عشق استاد دانشگاه»، «عشق پیری» و «یخ‌فروش» می‌شود.

همچنین دیگر مجموعه داستان‌های او با عنوان‌های «شهری چون بهشت» در دی ماه ۱۳۴۰، «به کی سلام کنم؟» خرداد ماه ۱۳۵۹ و «از پرنده‌های مهاجر بپرس» ۱۳۷۶ به چاپ رسیدند.

اولین داستان‌نویس زن فارسی رمان‌های «سَووشون» ۱۳۴۸، «جزیره سرگردانی» ۱۳۷۲، «ساربان سرگردان» ۱۳۸۰ و «کوه سرگردان» را نیز در کارنامه خود دارد که در این میان رمان‌های «سَووشون» معروف‎‌ترین اثر او است.

سیمین دانشور در ابتدای این کتاب آن را تقدیم به جلال آل احمد کرده است:

«به‌یاد دوست

که جلال زندگی‌ام بود و در سوگش

به‌سَووشون نشسته‌ام.»

در خلاصه این کتاب می‌خوانیم: «یوسف و زری زن و شوهر نسبتا ثروتمندی در فارس هستند ولی یوسف از اربابان سخت‌گیر و طمع‌کار نیست و از آنانی است که رعیت را همچون خانواده خود می‌پندارد و از چاپلوسی نفرت دارد. داستان در دهه ۲۰ و در زمان سلطه انگلیس بر ایران جریان دارد. آن زمان که پیشرفت تنها در تملق گفتن بیگانه است و فریاد حق را در نطفه خفه می‌کنند و یوسف از آن‌هاست که فریاد می‌زند.»

سیمین دانشور درباره دلیل نام‌گذاری این رمان بیان کرده است: «این رمان بدان علت سووشون نام گرفته است که شخصیت اول و قهرمانش به‌صورتی ناجوانمردانه و مظلومانه همچون سیاوش به دست بیگانگان، همچون امام حسین(ع) در صحرای کربلا، در ده خود و به تیر ناشناسی به‌ شهادت می‌رسد. برای سیاوش کسی عزاداری نکرد. دور از وطن کشته شد و میزبانانش به عهد خود وفا نکردند. برای امام حسین(ع) به‌جز افراد باقی‌مانده خاندانش کسی نگریست. یوسف سووشون هم در میان خیل دشمنان یکه و تنها می‌ماند و به‌شهادت می‌رسد. مراسم تشییع جنازه‌اش توسط پلیس به‌ هم می‌خورد و جنازه‌اش شبانه و با حضور عده قلیلی از مردم و خانواده‌اش دفن می‌شود. زری در سووشون در روز تشییع جنازه یوسف از سخنان عمه‌خانوم که درباره انتقام و زنده‌ نگه‌ داشتن یاد یوسف است، به یاد حضرت زینب(س) می‌افتد.»

اکنون این کتاب در ۳۰۷ صفحه به همت نشر خوارزمی به چاپ بیست‌وهفتم رسیده است.

این نویسنده کتاب‌هایی نیز ترجمه‌ کرده است که از بین آن‌ها می‌توان به «سرباز شکلاتی» نوشته برنارد شاو، «دشمنان» نوشته آنتون چخوف، «بنال وطن» نوشته آلن پیتون، «داغ ننگ» نوشته ناتانیل هاثورن و «باغ آلبالو» نوشته آنتوان چخوف اشاره کرد.

سیمین دانشور  ۱۸ اسفند ۱۳۹۰ در تهران فوت کرد.

اکنون خانه او و جلال آل احمد در تهران، دزاشیب، خیابان شهید رمضانی، کوچه رهبری، کوچه پسندیده، بن‌بست ارض، پلاک ۱ به موزه‌ای برای بازید علاقه‌مندان تبدیل شده است.

انتهای پیام/