به گزارش خبرنگار ادبیات خبرگزاری صبا، سمیه سیدیان نویسنده داستان‌های محیط زیستی به مناسبت روز جهانی گونه‌های در معرض خطر، در یادداشتی خطر انقراض نسل گوزن زرد ایرانی را متذکر شد و دلایل این مساله را بررسی کرد.

در متن این یادداشت می‌خوانیم: «زمین گوشه‌ای از هستی است که سخاوتمندانه درهایش را به روی انسان‌ها باز گذاشته و انسان‌ها نیز زمین را به عنوان ماوا و مسکن خود برگزیده‌اند‌، اما نکته‌ مهم‌تر این که ما انسان‌ها صاحبانِ مطلقِ زمین نیستیم. موجودات دیگری قبل از حضور ما رفافتی دیرینه با زمین داشته‌اند که در حال حاضر این رفاقت کمرنگ شده و در معرض خطر است.

سال‌هاست می‌شنویم دسته دسته حیوانات در معرض خطر نابودی و انقراض قرار دارند. در معرض انقراض به این معناست که جمعیت گونه‌ای از حیوانات کاهش یافته یا در طی سه نسل آینده به زیر ۸۰٪ جمعیت کنونی برسد. نکته‌ مهم‌تر این است که فقط بحث انقراض گونه‌های حیوانی مطرح نیست، بلکه انقراض و نابودی حیوانات، انسان‌ها را نیز تهدید می‌کند.

دخالت‌های انسانی در طبیعت مثل شکار و آسیب به محیط‌زیست و همین‌طور تغییرات اقلیمی در انقراض زودهنگام و نگران‌کننده‌ گونه‌های جانوری زمین بی‌تاثیر نیست. مطالعه‌ جدید دانشمندان نشان می‌دهد تنوع جانوران در سراسر جهان، به سرعت در حال کاهش است که این نشانه‌ای جدی در ورود زمین به ششمین انقراض نسل تاریخ موجودات است.

به دلیل فعالیت‌های انسانی، حجم زیادی از آلودگی‌های محیط زیست باعث شده قسمت بزرگی از زیست‌گاه‌های جانوری از بین برود و هم‌زمان با ادامه تغییرات جوی و اسیدی شدن اقیانوس‌ها، گونه‌های زیادی از جانوران هم منقرض شوند.

کتاب «افسانه‌ جزیره‌ کبودان» منتشر شده در نشر صاد، شاید برای کودکان و نوجوانان نوشته شده باشد، اما این مسئولیت و رسالت را از دوش بزرگ‌ترها بر نمی‌دارد. در «افسانه‌ جزیره‌ کبودان»، با یک معضل محیط زیستی روبه رو هستیم. کم آبی…

آخرین گله‌ گوزن ایرانی در جزیره‌ کبودان با مشکل کمبود آب شیرین مواجه می‌شوند. افسانه‌ها مامن انسان‌ها هستند. انسان‌هایی که به آن‌ها پناه می‌برند. قهرمانان افسانه‌ها کارهایی را انجام می‌دهند که انجام‌شان در عالم واقع، غیرممکن یا مشکل است. افسانه‌ها با وجود رویایی بودن، روزنه‌های امید را همیشه برای آدم‌ها و نجات انسان، زنده نگه می‌دارند. «افسانه جزیره کبودان» یکی از آن افسانه‌هاست که داستانش در آذربایجان می‌گذرد؛ در واقع در دریاچه ارومیه که جگرگوشه طبیعت ایران‌زمین است. این اثر، روایت گوزن نوجوان تک شاخی است که در ابتدا مورد تمسخر اطرافیان قرار می‌گیرد اما خداوند او را برای ماموریتی بزرگ آفریده است.

این داستان است، احتمالا گوزن‌ها به آب شیرین قنات دست پیدا می‌کنند اما واقعیت چیز دیگری است. آخرین گوزن‌های زرد ایرانی در خطر انقراض و نابودی قرار دارند. خطر انقراض نسل گوزن زرد ایرانی، دوست‌داران محیط زیست و حیات‌وحش را به‌شدت نگران کرده است. شوری آب جزیره اشک دریاچه ارومیه، پساب سمی شرکت‌های نفتی در چغازنبیل، تخریب زیستگاه‌ها در دشت ارژن و زباله‌های شهری و بیمارستانی بابل، از مهم‌ترین دلایل در خطر انقراض قرار گرفتن نسل گوزن زرد ایرانی به حساب می‌آیند. گوزن زرد ایرانی شاخ‌های بلند و پهن، ۱۵۰ تا ۲۴۰ سانتی‌متر بدن و ۱۶ تا ۲۰ سانتی‌متر دم دارد.

حیات ما وابسته به خدمات اکوسیستم بوده است و کوچک‌ترین تغییر و نابودی در این مسیر، سرنوشت خود انسان‌ها را تهدید می‌کند.

گوش به زنگ باشیم…»

انتهای پیام/