علیرضا کاظمی‌پور کارگردان فیلم کوتاه «تخت آبی» که تاکنون در بیش از ۴۷ جشنواره در داخل و خارج از ایران شرکت داشته و جوایز بسیاری را کسب کرده است در گفتگو با خبرنگار سینمایی صبا درباره داستان این فیلم بیان کرد: «تخت آبی» درباره نیازهای جسنی معلولان و جانبازان قطع نخاع و آدم‌هایی‌ست که امکان حرکت ندارند و نیازهای جنسی آن‌ها توسط جامعه نادیده گرفته می‌شود، همچنین خانواده‌های‌شان که با این مشکلات دست و پنجه نرم می‌کنند.

او درباره ایده‌شکل‌گیری این فیلم اظهار کرد: ایده این فیلم از شنیدن یک ماجرای واقعی و همچنین پادکستی که انجمن معلولان ایران در این باره درست کرده و خاطرات چند نفر از آن‌ها را در آن مرور می‌کرد به ذهنم رسید در نتیجه سال ۹۸ نگارش آن را آغاز و نسبت به ساخت آن اقدام کردم.

نویسنده «گمگشته» ادامه داد: مساله‌ای که در فیلم به آن می‌پردازیم، مساله مهمی‌ست. من در دوره‌ای که برای فیلم تحقیق می‌کردم با کافه داونتیسم واقع در باملند آشنا شدم. در آنجا خانم و آقایی برای راه‌اندازی کافه از کارکنانی بهره‌ گرفته‌اند که مبتلا به اوتیسم و سندروم داون هستند. همچنین در تحقیقاتم متوجه این مساله شدم که پسرانی که به سندروم داون یا اوتیسم مبتلا هستند مشکلات‌شان جنسی‌شان خیلی بیشتر از دخترهای شبیه به خودشان است چراکه وقتی به سن بلوغ می‌رسند کنترلی بر غرایز جنسی‌شان ندارند و مشکلات بسیار بی‌شماری را برای خانواده‌های‌شان ایجاد می‌کنند.

کاظمی‌پور خاطرنشان کرد: درمان نداشتن کنترل بر غرایز جنسی در اینگونه بیماران این است که یا به وسیله هورمون‌تراپی آن را سرکوب کنند یا در آسایشگاه‌ها بستری شوند تا از طریق دارو کنترل شوند چراکه خانواده‌های‌شان نمی‌توانند از عهده آن‌ها بربیایند و به دلیل مشکلاتی از جمله آبرو، تحت فشار هستند. به نظر من سرنوشت آن پسرها خیلی دردناک است و قهرمان فیلم‌ ما هم همچین پسری‌ست.

او درباره علت حضور موفق این فیلم در جشنواره‌های داخلی و خارجی عنوان کرد: علاوه بر این مساله که فیلم موضوعی خاص دارد، ما هم سعی کردیم کارمان را به خوبی انجام دهیم. حقیقت این است که نیاز جنسی قشر معلولان و آدم‌هایی که با مشکلات حرکتی و قطع نخاع روبرو هستند در همه جای دنیا نادیده گرفته می‌شود و فرض مردم بر این است که آن‌ها فاقد نیاز جنسی هستند. مردم احساس می‌کنند که این افراد به چیزی نیاز ندارند و فقط باید غذا و مسائل اولیه زندگی را برای آن‌ها تهیه‌ کنند.

«تخت آبی» دچار ممیزی نشد

این کارگردان تاکید کرد: سعی کردم با ساخت «تخت آبی» کاری کنم که این آدم‌ها دیده شوند. فکر می‌کنم جشنواره‌ها نیز با همین نیت فیلم را انتخاب می‌کنند و اگر جایزه‌ای هم کسب کرده برای این است که سازنده‌ها را تشویق به ساخت فیلم هایی در این باره کنند.

نویسنده «بازنده» درباره تاثیر این فیلم در جشنواره‌های مختلف توضیح داد: متاسفانه در ۲ سال اخیر اکثر جشنواره‌ها به دلیل شیوع ویروس کرونا به شکل آنلاین برگزار شدند و من نتوانستم در آن‌ها حضور داشته باشم. بعضی از این فستیوال‌ها تماشاگرانی دارند که ناتوانی جسمی دارند و در آن‌ها به عنوان فیلم منتخب تماشاگران انتخاب شده است. این نشان می‌دهد که فیلم توانسته است قشر مورد نظر خود را جذب کند و آدم‌های معمولی هم مشکلات‌شان را ببینند.

او در پاسخ به این پرسش که فیلم به دلیل موضوع دچار ممیزی شده است یا خیر، بیان کرد: خیر ممیزی‌ای در فیلم ایجاد نشد چراکه سختی کار من این بود که جوری فیلمنامه را بنویسم که قابل ساخت باشد به همین دلیل به صورت غیر مستقیم به مساله نیاز جنسی معلولان اشاره کردم. نمایش آن در ایران نیز مشکلی نداشت و اسفندماه ۹۹ در ۲ سانس در جشنواره «هنر زنده است» به اکران درآمد.

                                                                                                                                                           عکس از فیلم «خلیفگان خاک»

کاظمی‌پور درباره آینده فیلم «تخت آبی» تاکید کرد: به نظر من این فیلم کار خود را انجام داده و در انتهای مسیر است، به آینده آن فکری نکرده‌ام چراکه درحال ساخت فیلم جدیدم هستم و انرژی‌ام را برای آن گذاشته‌ام.

این نویسنده در پایان و در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره فعالیت‌های آینده خود گفت: مستندی ۴۰ دقیقه‌ای با نام «حاشیه علیه مرکز» را در مرحله تدوین دارم. این مستند درباره فیلم «خلیفگان خاک» به کارگردانی فیروز سمیعی است که در سال ۵۹ در مراغه توسط چند جوان ساخته و اکران شده است اما بعد از آن، این فیلم گم می‌شود تا اینکه ۴۰ سال بعد پیدا می‌شود. در «حاشیه علیه مرکز» سعی کرده‌ام درباره سازندان فیلم گمشده صحبت کنم که درحال حاضر کجا هستند و چه کاری انجام می‌دهند. فیلم کوتاه دیگری نیز درحال ساخت دارم که ترجیح می‌دهم درحال حاضر درباره آن صحبتی نکنم.

فروغ گشتیل

انتهای پیام/