به گزارش خبرنگار سینمایی صبا، فصل تابستان عموما خانواده‌ها را به سمت کلاس‌های آموزشی برای فرزندان‌شان سوق می‌دهد، در این میان کلاس‌های هنری نیز جایگاه ویژه‌ای دارند، عده‌ای از مادرها و پدرها معتقدند آموزش‌های هنری باید از سنین پایین شروع شود با این حال شاید یکی از حوزه‌های همیشه مغفول‌مانده در آموزش‌های هنری برای کودکان، سینما و فیلمسازی باشد.

آموزش سینما برای کودکان هم به دلیل ناآشنایی با ضرورت چنین مهارتی برای کودکان و هم به دلیل وجود نداشتن کلاس‌های مناسب برای کودکان در سال‌های گذشته، عموما مورد توجه قرار نگرفته است.

سپیده برنجی کارگردان سینما و مدرس دوره‌های آموزشی برای کودکان و نوجوانان معتقد است آموزش سینما به بچه‌ها، خیلی بیشتر از آموزش فنون سینمایی است. کودکان در فرآیند فیلمسازی به واسطه این که کاری گروهی انجام می‌دهند، کار کردن در یک گروه و مدیریت آن را یاد می‌گیرند. همچنین بهتر می‌توانند احساسات‌شان را بروز بدهند و مدیریت کنند.

به همین مناسبت با او گفتگویی داشتیم که در ادامه می‌خوانید.

*آموزش رشته‌های هنری برای کودکان و نوجوانان چه اهمیتی دارد؟

-من فکر می‌کنم این روزها این مساله خیلی روشنی برای همه است که یادگیری هنر نقش خیلی مهمی در پرورش یک کودک یا نوجوان دارد. به نظر من، بچه‌ها ذاتا هنرمندند و هر روز برای شناخت خود و جهان پیرامون‌شان احساسات و افکارشان را در قالب خلق هنری بروز می‌دهند. این به این معنی است که با آموزش تسهیل‌گرانه و نه تحمیل‌گر می‌توان بستر امنی برای این تجربه‌ورزی فراهم کرد.

هنر تخیل کودک را بارور می‌کند، به او اجازه می‌دهد بهتر و راحت‌تر خود را بیان کند و اعتماد به نفسش را افزایش می‌دهد. باتوجه به تجربه آموزش خودم طی این سال‌ها، بارها دیدم که بسیاری از مسائل ارتباطی و عاطفی‌ بچه‌ها طی فرایند خلق هنری حل شده‌ یا التیام پیدا می‌کند. همچنین کاملا اعتقاد دارم که بچه‌ها بسیاری از مهارت‌های ذهنی، دیداری، شنیداری و حتی فیزیکی‌شان را طی انجام فعالیت‌های هنری به دست می‌آورند و تقویت می‌کنند.

*در بین هنرها معمولا آموزش‌های سینمایی برای سنین پایین‌تر کم‌تر مورد توجه قرار می‌گیرد فکر می‌کنید علت این مساله چیست؟

-به گمانم در ایران خیلی کم‌تر از هر جای دیگری در دنیا به مساله آموز‌ش‌ هنر سینما به بچه‌ها پرداخته شده و همیشه اولویت‌های مشخص دیگری درباره آموزش هنر در نظر خانواده‌ها وجود دارد. دلیلش هم قطعا این است که بعضی رشته‌ها همچون نقاشی، تئاتر یا ادبیات، قدمت آموزشی بیشتری دارد و همچنین اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی بیشتری هم طی این سال‌ها درباره‌شان وجود داشته‌است. البته در سال‌های اخیر با توجه به افزایش اهمیت رسانه سینما و تاثیراتی که روی آموزش بچه‌ها پیدا کرده است و همچنین تعامل بیشتر بچه‌ها با تکنولوژی و فضای مجازی، خانواده‌ها بیشتر به اهمیت آموزش صحیح در این حوزه‌ها توجه نشان دادند. حالا این روزها همه حتی نوجوان‌ها تلفن همراه دارند و یک دوربین که می‌توانند با آن فیلم بسازند، عکس بگیرند و… خب چرا که نه! احتمالا اگر خانواده‌ها متوجه این موضوع بودند که یادگیری مهارت‌های سینمایی، فرزندشان را با هنرهای دیگری همچون ادبیات، تئاتر، نقاشی، موسیقی و … نیز آشنا می‌کند، شاید نگاه دیگری به این مقوله داشتند.

*چه اندازه آموزش مهارت‌های سینمایی و فیلمسازی برای کودکان و نوجوانان اهمیت دارد؟

-این خیلی جالب است که ما می گوییم آموزش سینما به بچه‌ها در حالی که این در واقع خیلی بیشتر از آموزش فنون سینمایی است. بچه‌ها در فرآیند فیلمسازی به واسطه این که در نهایت کاری گروهی است، کار کردن در یک گروه و مدیریت آن را یاد می‌گیرند. همچنین بهتر می‌توانند احساسات‌شان را بروز بدهند و مدیریت کنند. اعتماد به نفس بالاتری پیدا می‌کنند و البته مجموعه‌ای از مهارت‌هایی را فرا می‌گیرند که مربوط به عصری است که در آن زندگی می‌کنند. همان‌طور که گفتم بچه‌ها از طرفی در معرض تصاویر بی‌شمار و تصادفی زیادی هستند که شاید دقیقا ندانند چطور با آن‌ها مواجه شوند و از طرف دیگر، بیشتر از هر زمان دیگری برای یادگیری سینما ابزار دارند. بنابراین، فکر می‌کنم این ضروری است که تصویر و ویژگی‌های آن را بهتر بشناسند و بتوانند تصاویر مختلف با کیفیات متفاوت را با قوه تفکر و تحلیل خود از همدیگر باز بشناسند. همچنین این قطعا اتفاق خوبی است که از گوشی همراه یا دوربین‌شان در راستای خلق هنر و شناخت بیشتر خود و جهان اطراف‌شان استفاده کنند.

*تجربه دیگر کشورها در این زمینه چگونه است؟

-طی تحقیقی که خود من داشتم در همه جای دنیا مراکز و سازمان‌هایی برای آموزش سینما به بچه‌ها وجود دارد؛ از ورکشاپ‌ها و دوره‌های کوتاه‌مدت گرفته تا کمپ‌های تابستانی و دوره‌های جامع یک ساله فیلمسازی. همچنین جشنواره‌های مهم زیادی در دنیا وجود دارند که بخشی از برنامه‌های فستیوال‌شان را به نمایش فیلم‌های کودکان و نوجوانان اختصاص داده‌اند. این دست اتفاق‌ها، ادامه راه را برای نوجوان‌ها هموارتر کرده و آن‌ها را برای ادامه حرفه‌ای سینما در بزرگسالی آماده می‌کند. این روزها فیلمسازان موفق جوان زیادی هستند که در نوجوانی آموزش موثر فیلمسازی دید‌ه‌اند و این مساله تاثیر زیادی روی مسیر حرفه‌ای‌شان گذاشته‌ است.

*آموزش‌های سینمایی برای کودکان و نوجوانان در ایران چه وضعیتی دارد؟

-در این باره باید بگویم که تقریبا چیزی وجود ندارد. البته بعضی از مراکز تلاش‌هایی کرده‌اند ولی از آن‌جا که این فعالیت، یک کار فرهنگی زمان‌بر است برای خیلی از مراکز آموزشی و نهاد‌ها سخت است که انرژی و زمان‌شان را صرف این کار کنند. خیلی از سینماگران مربوط به کودکان و نوجوانان هم بارها در این باره گفته‌اند که آموزش سینما به بچه‌ها چه ظرفیت‌هایی دارد و تا چه میزان نیاز به چنین آموزش‌هایی احساس می‌شود ولی عملا اتفاق آنچنانی در این حوزه نیفتاده ‌است.

انتهای پیام/