مونا شاهی نویسنده و کارگردان انیمیشن «آتش سرخ» که با تکنیک دو بعدی دیجیتالی ساخته شده و تاکنون در جشنواره‌های مختلفی همچون جشنواره فیلم‌های شاعرانه «زِبرا» برلین، جشنواره بین‌المللی پویانمایی «هیروشیما»، فستیوال جهانی پویانمایی «اِسپارک» کانادا و… حاضر شده است در گفتگو با خبرنگار سینمایی صبادرباره وضعیت فعلی این انیمیشن گفت: پس از به نمایش درآمدن نسخه ۱۳ دقیقه‌ای فیلم در سال ۹۹ و ارسال آن به جشنواره‌های خارجی فعلا ادامه حضور جشنواره‌ای فیلم را به دلیل شرایط حاکم بر جشنواره‌ها در دوران کرونا متوقف کرده ام.

او ادامه داد: پس از توقف پخش جشنواره‌ای انیمیشن و به دلیل بازخوردهای خوبی که دریافت کردم، با اینکه کار سختی بود ولی تصمیم گرفتم با نگرشی تازه، ۲ دقیقه از آن را حذف کنم به همین دلیل مجبور شدم دوبله کار را مجدد انجام دهم و از مهدی سلطانی خواستم که دوباره نریشن‌های آن را بازگو کند، او هم با مهربانی قبول کرد و با وجود برنامه شلوغ کاری این امکان را برایم فراهم کرد.

به گفته وی، در حال حاضر فیلم با تغییرات جدید قرار است راهی جشنواره‌ها شود.

این نویسنده و کارگردان در ادامه درباره بازخوردهای نسخه ۱۳ دقیقه‌ای انیمیشن «آتش سرخ» در جشنواره‌های خارجی در سال ۹۹ خاطرنشان کرد: موضوع «آتش سرخ» جزو آن دسته از موضوعاتی نیست که محبوب داوران جشنواره‌ها باشد و بیشتر درون مایه‌های فلسفی‌ دارد به همین دلیل این انیمیشن در جشنواره‌ها با آرای متفاوتی رو به رو شد.

شاهی تاکید کرد: در جشنواره‌ها نظر داوران اینگونه بود که «آتش سرخ» به این دلیل که نبرد موجودات با تاریکی را نشان می‌دهد، نمادی از تاریکی‌ موجود در جهان سیطره حاضر است حتی برخی معتقد بودند که با شرایط خفقان‌آوری که به دلیل شیوع بیماری کرونا در جهان ایجاد شده است هم‌حسی دارد.

این انیماتور در بخش دیگری از صحبت‌هایش از پایان نگارش فیلمنامه انیمیشن کوتاه «کَران» خبر داد و درباره داستان و فضای آن گفت: «کران» زندگی پسر بچه‌ای را روایت می‌کند که در ۲ جهان متفاوت که میان پدر و مادرش وجود دارد، زندگی می‌کند، او جهانی فانتزی را می‌بیند و تصور می‌کند. فضای فیلم در لایه زیرین خود یک رویکرد روانشناسانه دارد و درباره بچه‌هایی‌ست که دچار نوعی سرگشتگی هویتی هستند.

کارگردان انیمیشن «پسرک» درباره دلیل انتخاب اسم فیلم جدیدش «کران» گفت: «کران» جایی‌ست که آسمان و دریا به هم می‌رسند و در واقع نقطه تعادل این ۲ عنصر است، این مساله به موضوع داستان ربط دارد و به همین دلیل نام «کران» را برای آن برگزیدم.

او با بیان اینکه در ساخت این انیمیشن حدودا هشت دقیقه پیش‌بینی شده است و پتانسیل آن را دارد که با تکنیک‌های مختلفی کار شود، عنوان کرد: در حال حاضر متن «کران» را به پنجمین مسابقه فیلمنامه‌نویسی کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان فرستاده‌ام که در مرحله اول این مسابقه از بین ۱۹۰ کار، حدود ۱۹ اثر انتخاب و سپس از میان آن‌ها بین ۹ نامزدی نام «کران» هم اعلام شده است.

شاهی درباره زمان ساخت «کران» خاطرنشان کرد: درباره زمان ساخت و تولید این کار هیچ پیش‌بینی ندارم زیرا به بودجه‌ای که بتوانم برایش فراهم کنم و زمان خودم وابسته است.

انیمیشن ۱۰ دقیقه‌ای «سیاه‌چاله» را می‌سازم

این انیماتور در بخش دیگری از صحبت‌هایش از طرح انیمیشن حدودا ۱۰ دقیقه‌ای دیگری به نام «سیاه‌‌چاله» خبر داد و اظهار کرد: «سیاه‌چاله» قصه‌ای فانتزی دارد. این انیمیشن درباره یک کتری سوت‌دار است که در خانه پیرزنی روزگار می‌گذارند، این کتری از آنچه که هست راضی نیست و با وجود قرار گرفتن در مسیری جدید از زندگی و موفق شدن در آن، متوجه می‌شود مسیر موجود چیزی که همیشه فکر می‌کرده نیست و بازگشتی به گذشته دارد.

وی تاکید کرد که مایل است «سیاه‌چاله» را در مرحله تولید با تکنیک کات‌اوت سُنتی کار کند.

شاهی درباره طرح فیلمنامه دیگر خود نیز که هنوز شرایط ساخت آن برایش فراهم نشده است، توضیح داد: عنوان این فیلمنامه هنوز مشخص نیست ولی درباره یک فیل در تاریکی است که البته با داستان معروف «فیل در تاریکی» تفاوت دارد. این طرح را از بقیه کارهایم بیشتر دوست دارم و سال‌هاست که آن را در دست دارم ولی برای تولیدش به بودجه قابل توجهی نیاز دارم که امیدوارم بتوانم آن را فراهم کنم.

او درباره برنامه‌های کاری حال حاضر خود مطرح کرد: هم اکنون مشغول پرورش یک سریال انیمیشن هستم که نویسندگی و کارگردانی‌اش را هم خودم برعهده دارم، هم‌زمان مشغول نوشتن برای یک پروژه دیگر هم هستم که زمان زیادی از من می‌گیرد.

شاهی در پایان درباره آینده انیمیشن کوتاه در ایران ابراز نگرانی کرد و توضیح داد: ممکن است برای کارهای دانشجویی بتوان با بودجه کم انیمیشن کوتاه ساخت اما برای کارهای حرفه‌ای‌‌تر این کار واقعا مشکل است. البته نمی‌توان کمک‌های مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی برای زنده ماندن انیمیشن کوتاه را نادیده گرفت اما تهیه بودجه هر روز دشوارتر می‌شود. من فکر می‌کنم در آینده ساخت انیمیشن کوتاه با بودجه‌های کم دیگر امکان‌پذیر نباشد به طوری که ممکن است روزی تبدیل به یکی از آرزوهای‌مان شود مگر اینکه راهی پیدا کنیم و با «پیچ کردن» طرح کارهای کوتاه به جشنواره‌های خارجی بودجه‌های مورد نیاز را فراهم کنیم؛ در حال حاضر شاید تنها راه نجات‌مان همین تفاوت عرضه باشد.

دنا خواج‌زاده

انتهای پیام/