فرشاد شالچیان مترجم کتاب «زن دوم» نوشته ماری کوبیکا که به تازگی در نشر آموت به چاپ رسیده است در گفتگو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری صبا گفت: پیش‌تر هم کتاب «دختر خوب» از این نویسنده را نیز ترجمه کرده بودم زیرا به سبک معمایی-جنایی علاقه دارم و همیشه این داستان‌ها را دنبال می‌کنم.

او درباره محتوای داستانی کتاب «زن دوم» بیان کرد: داستان «زن دوم» درباره خانواده‌ای است که به دلیل یک‌سری مشکلات از شهر شیکاگوی شلوغ و مدرن به یک ایالت دیگر مهاجرت می‌کنند که از نظر آب‌وهوا و فرهنگ با جایی که در آن بزرگ شده و زندگی کردند، متفاوت است. آن‌ها قصد دارند در یک جای جدید زندگی کنند اما به‌زودی متوجه می‌شوند که نمی‌توانند از گذشته خودشان فرار کنند. همچنین مخاطبان با خواندن این کتاب متوجه تمایز کتاب «زن دوم» با دیگر آثار این نویسنده می‌شوند.

این مترجم در ادامه درباره سبک نگارش و روایت ماری کوبیکا توضیح داد: همه داستان‌های ماری کوبیکا در سبک معمایی-جنایی نوشته شده ولی همیشه یک مضمون خانوادگی نیز در داستان‌های این نویسنده به چشم‌ می‌خورد. نکته‌ای که او را اندکی از باقی نویسندگان متمایز می‌کند سبک روایت غیرخطی و شخصیت ها است طوری‌که در داستان‌های کوبیکا ما معمولا با بیشتر از یک راوی مواجه هستیم. این قضیه موجب می‌شود با داستان از نقاط مختلفی روبه‌رو شویم مانند تصویری که هرلحظه یک گوشه‌ای از آن روشن می‌شود و ما آن را می‌بینیم.

او افزود: داستان‌های این نویسنده از جهات مختلف و با آرامی پیگیری می‌شود. درست است که همیشه هیجان را در سبک روایت داستان کوبیکا داریم اما همه قصه را به‌صورت یک‌جا دراختیار مخاطب قرار نمی‌دهد تا جذابیت خواندن و دنبال کردن داستان بیشتر شود.

این مترجمِ کتاب‌های جنایی در بخشی دیگر از گفتگو با بیان اینکه اقبال نویسندگان به نوشتن فیلمنامه‌های جنایی بیشتر از رمان است، عنوان کرد: با توجه به اینکه ما در سینمای ایران فیلمنامه‌های جنایی بیشتری می‌بینیم که روزبه‌روز به تعداد آن‌ها افزوده می‌شود، به نظر می‌رسد که نویسندگان ایرانی علاقه‌ای به بیرون دادن رمان در سبک جنایی ندارند اما در حوزه فیلمنامه‌نویسی قوی عمل می‌کنند.

مترجم کتاب «نفرت‌بازی» در پاسخ به اینکه در سبک جنایی تاثیر کتاب بیشتر است یا فیلم، اظهار کرد: هر کسی سلیقه شخصی خود را دارد که در سبک جنایی-معمایی با کتاب راحت‌تر است یا فیلم و نمی‌توان گفت تاثیر کدام‌یک بیشتر است. من به شخصه ترجیح می‌دهم یک داستان جنایی و معمایی را به صورت کتاب بخوانم تا اینکه فیلم آن را ببینم زیرا جذابیت داستان در قالب خواندن کتاب برای من بیشتر است.

شالچیان در پایان درباره تفاوت برداشت بیننده از کتاب و فیلم تشریح کرد: در فیلمی که ساخته می‌شود علاوه‌بر نظرات و روایت‌هایی که یک نویسنده ارایه داده است، برداشت شخصی افراد دیگری مانند کارگردان، منشی صحنه، چهره‌پرداز و بازیگران هم تاثیر می‌گذارد و این چیزی است که در کتاب دیده نمی‌شود بلکه مخاطب کتاب را می‌خواند و در ذهنش شخصیت‌ها و داستان را می‌سازد و به شکلی که دوست دارد تخیل می‌کند. هنگام تماشای فیلم -مگر زمانی که فیلم با انتهای باز تمام می‌شود- باقی چیزها تعیین‌شده است و شما فقط تماشا می‌کنید.

ندا زنگینه

انتهای پیام/