میثم هاشمیطبا کارگردان فیلم سینمایی «کوزوو» به تهیهکنندگی حسین کلامی که فیلمبرداری آن از فروردینماه امسال آغاز شده بود در گفتگو با خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا درباره آخرین وضعیت این فیلم گفت: فیلمبرداری «کوزوو» به پایان رسیده است و درحال حاضر مراحل پستولید را سپری میکند.
او درباره انتخاب موسیقی فیلم بیان کرد: موسیقی فیلم «کوزوو» ترکیبی از موسیقی سنتی ایرانی و غیر ایرانی است به این شیوه که این دو نوع موسیقی در بعضی جاها ترکیب میشوند و بعضی جاهای دیگر به صورت انفرادی نواخته میشود.
هاشمیطبا درباره داستان فیلم خاطرنشان کرد: «کوزوو» داستان یک الماسی تاریخی متعلق به پادشاه کشور کوزوو است که اتفاقاتی درباره آن رخ میدهد. البته اسم سابق این فیلمنامه «الماس خونین» بود اما در بازنویسی آخر به «کوزوو» تغییر دادم.
این کارگردان درباره علت تغییر نام فیلمنامه عنوان کرد: در اروپا کشوری به اسم «کوزوو» وجود دارد که بسیاری از جمعیت آن مسلمان هستند و به صورت خیلی اتفاقی این اسم را به عنوان اسمی خاص که کمتر انتخاب شده است، برگزیدم. همچنین تاریخچه الماس کوزوو را برای آن تعریف کردم.
کرگردان «نفسهای آرام» ضمن اشاره به ژانر کمدی «کوزوو» درباره علت پرداختن به این قصه به صورت طنز خاطرنشان کرد: خیلی وقتها میتوانیم پیام یا مطلبی را در حالتی غیر جدی بیان کنیم و پیامدهای آن را بهتر شاهد باشیم. زبان طنز همیشه زبان موفقی برای انتقال پیام به بیننده بوده است البته نمیتوان گفت که این فیلم کمدیست بلکه «کوزوو» داستان مفرحی دارد که برای خانواده ایرانی ساخته شده است.
نمیخواستیم تاریخ و جغرافیا در فیلم «کوزوو» نمایش داده شود
هاشمیطبا درباره لوکیشنهای ساخت این اثر خاطرنشان کرد: «کوزوو» لوکیشنهای متعدی داشت؛ تعدادی از آن اطراف تهران و سمت کهریزک بود، تعدادی لوکیشنهای خیابانی داشتیم و لوکیشنهای ثابتمان در تهران بود. میتوانم بگویم از چهار نقطه تهران جایی نبود که ما فیلمبرداری نکرده باشیم.
او درباره سختی فیلمبرداری این فیلم پر بازیگر و پر لوکیشن تاکید کرد: فیلمبرداری «کوزوو» به چند دلیل خیلی سخت و مشکل بود؛ اول اینکه ما میخواستیم تاریخ و جغرافیایی را برای این فیلم حتی در پشت صحنهمان نمایش ندهیم به همین دلیل سعی کردیم مردمی را که با ماسک میگذرند در تصاویر نداشته باشیم چراکه حاکی از دوران کرونا داشت، دومین مساله رعایت کردن پروتکلها بود. سازمان سینمایی پروتکلهای مشخصی را برای فیلمبرداریها درنظر گرفته است و باید به گونهای آن را رعایت میکردیم که هیچکدام از عوامل پشت و جلوی دوربین به کرونا مبتلا نشوند که خوشبختانه این اتفاق نیفتاد.
این نویسنده ادامه داد: همه اجزای فیلم به صورت کاملا ایرانی ساخته شده است و خانواده ایرانی میتوانند با دیدن آن سرگرم شوند، من نیز تلاش کردهام در قالب این فضای مفرح، یک سری تحولات را به تصویر بکشم؛ تحولاتی که از ابتدا تا انتهای فیلم اتفاق میافتد و بدون اینکه بیننده متوجه شود، تاثیر خود را میگذارد. اگر قرار بود این پیامها را با زبانی غیر از طنز بیان کنیم شاید خیلی شعاری میشد و تاثیر خود را نمیگذاشت.
این فیلمنامهنویس تصریح کرد: درحال حاضر جامعه ما درد دارد، خسته و خمود است، تنها کمکی که از من به عنوان یک فیلمساز برمیآید این است که برای لحظاتی حال هموطنانم را خوب کنم. به اندازه کافی در جامعه درد وجود دارد پس من ترجیح دادم این فیلمنامه را به عنوان فیلم اولم کلید بزنم و کمی مردم را از غم و اندوهشان دور کنم.
روایتی عاشقانه را جلوی دوربین میبرم
این فیلمساز درباره اکران «کوزوو» توضیح داد: درست است که سینماها باز هستند اما اکرانهای موفقی را شاهد نیستیم مخصوصا برای فیلمهای ما که از بدنه سینمای مستقل تشکیل شده است و به جایی وابسته نیستیم. قاعدتا باید این فیلم را در زمان درست روی پرده ببریم که لطمهای به آن وارد نشود. به طور کلی در آینده درباره اکران آن تصمیم قطعی میگیریم.
هاشمیطبا در بخش دیگری از صحبتهایش درباره دیگر فعالیتهای خود عنوان کرد: چند سال پیش فیلمنامهای با عنوتن «شیرین و فرهاد» را نوشته بودم و یک باز تصمیم به ساخت آن گرفتم اما درگیر یک سری کارهای دیگر شدم، فکر میکنم بعد از «کوزوو» به سراغ ساخت آن بروم.
او در پایان درباره موضوع این فیلمنامه مطرح کرد: «شیرین و فرهاد» اقتباسی از رمانی با نام «خواب شیرین فرهاد» است که چند سال پیش توسط خودم نوشته شده و الان به چاپ سوم هم رسیده است. فیلم «شیرین و فرهاد» روایتی عاشقانه از برهه اساطیری ایران یعنی دوره ساسانی را بازگو میکند و فکر میکنم امسال ساخت آن را به سرانجام برسانیم.
فروغ گشتیل
انتهای پیام/