به گزارش خبرنگار ادبیات خبرگزاری صبا، «یادنامه داریوش شایگان» به کوشش علی دهباشی سه سال پس از فوت این فیلسوف ایرانی به تازگی به همت انتشارات علمی و فرهنگی منتشر شده است. مجموعه مطالب این کتاب در ۹ بخش با عنوان‌های «داریوش شایگان، یک دور تمام»، «آثار داریوش شایگان»، «گفت‌وگوهایی درباره داریوش شایگان»، «در سوگ داریوش شایگان»، «سروده‌هایی برای داریوش شایگان»، «گزارش مراسم تشییع، خاکسپاری و یادبود»، «گزارش شب داریوش شایگان در مجله بخارا»، «مرگ از منظر داریوش شایگان»، «عکس‌ها» و «کتابشناسی» تنظیم شده است.

فروتنی ذاتی شایگان باعث شد این یادنامه پس از فوت او به چاپ برسد

حال علی دهباشی گردآورنده این کتاب در گفتگو با خبرنگار صبا گفت: درواقع این یادنامه کاری بود که من می‌خواستم به مناسبت هفتادمین سالگرد تولد داریوش شایگان منتشر کنم و طرح اولیه آن از آن زمان شکل گرفت. اگر به مقالات کتاب هم دقت کنید، بیشتر آن‌ها قبل از مرگ او نوشته شده‌اند ولی آقای شایگان به دلیل شخصیت فروتنی که داشت از این کار ممانعت کرد اما من در مجله «کِلک» بخشی از مقالات مربوط به او را در یک پرونده ویژه منتشر کردم.

او ادامه داد: مجدد برای هشتادمین سالگرد تولد داریوش شایگان جمع‌آوری یادنامه را آغاز کردم و دوباره با این جمله مواجه شدم که «دیگران واجب‌تر از من هستند و این کار را بگذار برای بعد». او شخصیتی کاملا فروتن داشت و هیچ‌گاه خودش را قابل مطرح شدن نمی‌دانست. گاهی که دوستان درباره داریوش شایگان مقاله‌ای می‌نوشتند و من برای او می‌بردم، می‌خواند و می‌گفت «من را شرمنده کرده‌اند» و با تماس تلفنی از افراد تشکر می‌کرد.

سردبیر محله «بخارا» درباره بخش‌های مختلف این یادنامه توضیح داد: این کتاب شامل بیست و چند سال تعقیب چیزهایی‌ست که در نقد و تایید شایگان نوشته می‌شد. ما هم بعد از درگذشت او شروع کردیم به جمع‌بندی فصول این کتاب و تقریبا مقالاتی از مهم‌ترین شخصیت‌هایی که در حوزه تفکر، اندیشه و فلسفه در زبان فارسی فعالیت دارند ازجمله داریوش آشوری، رضا داوری، حامد فولادوند، حسین کاجی، مقصود فراستخواه در این کتاب آورده شده است.

او افزود: در بخش آثار داریوش شایگان نیز شخصیت‌های بزرگی همچون کامران فانی، مصطفی ملکیان، محمدمنصور هاشمی، محسن متقی و… یاداشت و مقاله نوشته‌اند. همچنین چند گفتگو هم با او در این کتاب قرار دارد و گزارش‌هایی از برنامه های بزرگداشت و سخنرانی‌های شایگان در چندین جلسه که من بعد از درگذشت او در شب‌های بخارا برگزار کردم و به طور مثال افرادی مانند نصرالله پورجوادی، محمدعلی موحد، آیدین آغداشلو، ناصر فکوهی، مرتضی مردیها و… سخنرانی کردند، در این کتاب گردآوری و ارایه شده است که در مجموع شامل بیش‌ از ۸۰ مقاله می‌شود.

کتابشناسی کامل درباره داریوش شایگان

دهباشی که پیش‌‌‎‌تر سابقه گردآوری یادنامه برای افرادی مانند همایون صنعتی‌زاده را داشته است، با اشاره به کتابشناسی کامل و دقیق «یادنامه داریوش شایگان» عنوان کرد: بخش مهم این کتاب که باید به آن اشاره کنم، کتابشناسی کامل و دقیق شایگان است که حسین خندق‌آبادی تنظیم آن را برعهده داشته است. این کتابشناسی انحصارا برای این یادنامه تنظیم شده و شامل چند بخش است، یعنی از این به بعد هر کسی در هر کجای دنیا بخواهد درباره شایگان مقاله یا کتابی بنویسد یا سخنرانی کند، حتما باید این یادنامه را در اختیار داشته باشد زیرا مجموعه‌ای کامل از این مقالات است.

این روزنامه‌نگار خاطرنشان کرد: این یادنامه جمعا شامل ۱۸۰ مقاله و یادداشت می‌شود و خوشحالم که این کتاب بالاخره منتشر شد.

کتاب‌هایی درباره مجتبی مینوی و بهمن محصص در راه است

او در بخش دیگری از صحبت‌هایش از انتشار کتاب‌ نامه‌های مجتبی مینوی خبر داد و گفت: سال‌هاست که کتاب نامه‌های مجتبی مینوی را آماده کرده‌ام که زنده‌یاد محدامین ریاحی برای اولین‌بار پایه این کار را گذاشت و این کتاب شامل نامه‌هایی است که خطاب به غلامحسین یوسفی، ایرج افشار، یحیی مهدوی و بسیاری دیگر نوشته شده است. کار این کتاب تمام شده است و امیدوارم که به زودی منتشر شود.

دهباشی در پایان درباره جمع‌آوری کتابی درباره بهمن محصص اشاره و خاطرنشان کرد: یک کتاب دیگر هم درباره بهمن محصص است که آن هم سرنوشت همین کتاب آقای شایگان را داشت. ما یعنی من، مرتضی ممیز، سیروس طاهباز، بهرام دبیری و احمدرضا احمدی با بهمن محصص مصاحبه کردیم، مقالاتی درباره او نوشته شد و چندین مقاله به ایتالیایی درباره او ترجمه شد تا یک شماره پرونده ویژه درباره بهمن محصص به چاپ برسد اما او به دلیلی که هرگز نفهمیدیم، گفت که فعلا نمی‌خواهم این شماره منتشر شود، اما اکنون تعداد این مقالات افزایش پیدا کرده و کتابی شامل حداقل ۳۶ نامه است که بین من و او ردوبدل شده و یک مصاحبه ۱۲ ساعته با بهمن محصص که در زمانی که من به منزل او می‌رفتم یا او به دفتر مجله «بخار»ا در خیابان رفعت‌جاه می‌آمد، انجام شده است و به یاد دارم که در آن روزها همیشه می‌گفت کته بگذارید و کباب می‌خریدیم و کته و کباب می‌خوردیم. در این مصاحبه‌ها او به ظرایفی اشاره کرده‌ که مهم است و همچنین مقالاتی که دیگران نوشتند و تعدادی از تابلوهایی که تا حالا جایی دیده نشده حضور دارد که صاحبان تابلوها عکس آن‌ها را در اختیار ما گذاشته‌اند.

ندا زنگینه

انتهای پیام/