مریم‌ ساحلی نویسنده کتاب «مردگان روان» که به همت نشر نیستان به چاپ رسیده است در گفتگو با خبرنگار ادبیات صبا گفت: ایده نگارش داستان‌ها معمولا به دنبال درک و دریافتی ناگهانی در مواجهه با جهان اطراف‌مان آغاز می‌شود و به مدد آنچه که در درون‌مان نهفته است کم کم شکل می‌گیرد اما حالا که فکر می‌کنم، یادم نمی آید آن لحظه، آن تصویر یا اتفاق که سبب شد این داستان در من آغاز شود، چه بوده است؟

او ادامه داد: شاید تردید یک انسان در نسبتش با دیگران یا تماشای عمارتی متروک و یا شنیدن صدای حاصل از انقباض و انبساط اسباب و اثاث خانه در سکوت شب، اما به هر حال  می‌توانم بگویم اندیشه‌ای که به خلق مردگان راوی انجامید، نگاه انسان‌ها به مفاهیم جاری در زندگی و ارتباط‌های‌شان است؛ حکایت خوب دیدن و مرگ را پایان ندانستن است.

این نویسنده درباره محتوای داستان تشریح کرد: «مردگان راوی» روایت دختری پرستار است که حوالی چهل سالگی به تعریف دیگری از زندگی و روابطش می‌رسد و این شناخت حاصل درهم آمیختگی زندگی او با آدم‌های دنیای دیگر است.

او خاطرنشان کرد: داستان ها درهم آمیخته از تجارب زیستی و تخیل نویسندگانشان هستند. مردگان راوی هم نظیر دیگر داستان‌هایی که نوشته‌ شده، حاصلِ سرازیر شدن جریانی در هم آمیخته از دانسته‌ها، دیده‌ها، شنیده‌ها، افکار، احساسات، رویاها و خیالات بوده است که به جهان کلمات راه یافته اند تا داستانی دیگر به سرزمین داستان‌ها افزوده شود.

این نویسنده که رمان مردگان روای او نامزد جایزه ادبی ما شده است، در این باره اظهار کرد: جشنواره‌ها و جوایز ادبی متعددی هر ساله برگزار می‌شود و درباره بسیاری از آنها نیز بحث و نظرهای متفاوتی شکل می‌گیرد. اما به هر حال جشنواره ها و جوایز ادبی در معنا و مفهوم واقعی خویش می‌توانند به ارتقای ادبیات داستانی کمک کنند. از این رو امیدوارم همه آنها که می‌کوشند تا در مسیری صحیح قدم بردارند و بر روشنای ادبیات داستانی ایران‌زمین بیفزایند، موفق باشند.

ندا زنگینه
انتهای پیام/