ماریا خود را اسپانیای ویران تصور می‌کند و از آلبر ــ این الجزیرهٔ روح ــ می‌خواهد که بیاید و احیایش کند، و آلبر الجزیره را، آفتاب و نوشتن و جنوب را، سراسر در چشم‌های ماریا بازمی‌یابد. از همین روزهاست که دیگر نه دور از هم نه نزدیکِ هم، که در درون یکدیگر آشیان می‌کنند.»

بیش از نیم قرن باید می‌گذشت تا مکاتبات عاشقانه نویسنده‌ «بیگانه» منتشر شود و خبرش به گوشه و کنار جهان برسد. کاترین کامو در سال ۱۹۷۹ این نامه‌ها را از ماریا کاسارس تحویل می‌گیرد تا بعد از نیم قرن در انتشارات گالیمار منتشر شود و به نوعی می‌توان این کتاب‌ها را به عنوان یک رمان مطالعه کرد؛ رمانی با دو شخصیت و از ابعاد احساسی این نوبسنده نیز آگاه شد.

در یکی از نامه‌های آلبرکامو نوشته شده است: «آلبرکامو به ماریا کاسارس

ساعت سه بعدازظهر، سه شنبه، ۳ ژانویه ۱۹۵۰

از تو جدا شدم و بعدش دیگر نفهمیدم ساعت‌ها چطور گذشت، در بی میلی محض. روزی در قطار، سوت که به صدا درآمد، چیزی در درونم به غلیان افتاد. ناخوش بودم. به ریخت مردم نگاه کردم. مسافرهای واگن‌های تخت‌دار مایه غرور ما نیستند. مجموعه عجیب غریبی بود از پک و پوزهای منحوس یا مبتذل. به عادل ها فکر کردم. فکر کردم که تنها عدالت ممکن دقیقا تقسیم تازه‌ای‌ست از بی عدالتی. ما انقلاب می کنیم تا واگن های تخت دار را کسانی دیگر بگیرند.»

دفتر دوم «خطاب به عشق» با قیمت ۲۳۰ هزار تومان روانه بازار کتاب شد.

انتهای پیام/