فرزین محدث بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون که در حال حاضر بیشتر وقت خود را به تدریس می پردازد در گفتگو با خبرنگار سینما و تئاتر خبرگزاری صبا درباره ورود خود به آموزش بازیگری توضیح داد: من زمانی که وارد عرصه هنر شدم اصلا فکر نمی کردم که روزی به بحث آموزش و تدریس ورود پیدا کنم و معلم شوم. سال ۸۷ بود که آقای میکائیل شهرستانی استاد خودم در بیان و بازیگری برای تدریس در یکی از کلاس های بیان در موسسه فرهنگ فیلم تهران من را معرفی کردند و نزدیک به یک سال آنجا مشغول تدریس بودم. بعد از مدتی تدریس را متوقف کردم چون احساس کردم نیاز است که بیشتر بدانم و به همین دلیل در دوره های آقای فرهاد مهندس پور و یوجینیو باربا که در ایتالیا برگزار می شد، شرکت کردم.

وی ادامه داد: اواخر سال ۹۷ بود که آقای امین تارخ به من پیشنهاد دادند تا در کارگاه بازیگری خودشان مشغول شوم و به هنرجوها درس بدهم. بعد از آن نیز موسسه آرتا تاسیس شد و بیشتر آنجا مشغول تدریس و وقت گذراندن با هنرجویان بازیگری هستم. البته من هنوز هم تلاش می کنم تا مدام در حال یاد گرفتن و رشد کردن باشم و در تمام سال های تدریس تلاش کردم تا چیزهایی که از استادان خود، آقایان شهرستانی، مهندس پور، حبیب رضایی و پرویز پرستویی یاد گرفته ام، به هنرجوها انتقال دهم.

امثال من را نمی دیدند

بازیگر سریال «هیولا» درباره وظیفه خود به عنوان هنرمند گفت: قطعا من هم تلاش می کنم تا بتوانم مثل آقای شهرستانی از کسانی که در این حوزه با هوش و ممارست خود تلاش می کنند تا به جایگاهی برسند، حمایت کنم. همه ما باید به این نکته توجه داشته باشیم؛ افرادی که در یک جایگاه و مسندی حضور دارند شاید چرخ روزگار همه چیز را عوض کند و دیگر آنها نباشد. البته من صرفا درباره آدم های هنری صحبت می کنم. سال ۸۲ که به صورت حرفه ای وارد دنیای بازیگری شدم، خیلی از دوستان یا امثال من را اصلا نمی دیدند و یا با خود فکر می کردند که حضور من و امثال من دوامی ندارد ولی امروز بعضی از آن ها هستند و می بینند که به جایگاهی رسیده ام که بتوانم بین کارهای پیشنهادی انتخاب کنم.

بازیگر تئاتر «شب دشنه های بلند» افزود: خود من هم اگر چنین تفکری داشته باشم، دچار تفکر کودکانه شده ام. شاید این جمله نخ نما شده باشد ولی واقعا حقیقت دارد که در فضای هنر هیچ کس جای کس دیگری را نمی گیرد و همه باید در حد توان به یکدیگر کمک کنیم.

محدث درباره ورود خود به حرفه بازیگری نیز بیان کرد: اولین تئاتری که با آن روی صحنه آمدم نمایش «هملت» به کارگردانی آقای میکائیل شهرستانی بود. در سال ۸۲ نیز توسط آقای مهدی سلطانی که استاد من بودند به نمایش «چیستا» آقای برهانی مرند معرفی شدم و دقیقا در سال ۸۳ که اولین جشن بازیگر خانه تئاتر برگزار شد جایزه بازیگری گرفتم و تا حدی شناخته شدم.

با «مارمولک» و «شاعر زباله ها» دیده شدم

بازیگر فیلم «مارمولک» ادامه داد: هر چند که من فیلم «مزرعه پدری» را کار کرده بودم ولی اینکه عموم مردم من را بشناسند و تصویر من در ذهنشان باشد با فیلم «مارمولک» اتفاق افتاد که به واسطه همین کار و بعد از آن با نقش رفتگر در فیلم «شاعر زباله ها» دیده شدم. مسیر پر فراز و نشیبی را طی کردم تا به نقطه ای که الان در آن ایستاده ام، برسم و در سال های اخیر هم با سریال هایی مانند «هیولا»، «دوپینگ» و «پرانتز باز» و تئاترهای «شب دشنه های بلند»، «استیو جابز»، «این یک اعتراف است» و «احتمالات» مورد لطف مخاطبان قرار گرفته ام.

به اندازه انگشت های یک دست کارهایی را که انجام داده ام دوست دارم

برگزیده بهترین بازیگری سی و هفتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر درباره تئاترهایی که در آن ها نقش داشته است، گفت: از بین ۴۴ تئاتری که کار کرده ام، شاید به اندازه انگشت های یک دست کارهایی باشند که آن ها را دوست داشته باشم ولی باید تمام مسیری که آمده ام را طی می کردم تا به اینجا برسم و از این بابت راضی هستم.

بازیگر تئاتر «احتمالات» درباره روند انتخاب پروژه های خود توضیح داد: مدتی است که تنها در کارهایی بازی می کنم که از نظر متن، گروه اجرایی و بازیگری برای من آورده ای داشته باشد و این نگاه من به معلم بودن برمی گردد چون باید حرف هایی که در کلاس ها به هنرجوها می زنم، خودم اول از همه به آن ها عمل کنم.

هر مدیری که می آید، همه چیز را تغییر می دهد!

بازیگر فیلم «میلیونر میامی» درباره پیشنهادها و کارهای خود بیان کرد: برای بازی در چند تئاتر پیشنهاد و صحبت هایی مطرح شده اما واقعیت این است که باتوجه به اتفاقات عجیب و غریب، سخت گیری های بی مورد و فشارهای مدیریتی که در تئاتر اتفاق افتاده است؛ بیشتر در حال نظارت هستم تا ببینم آیا با این شرایط و اتفاق ها می توان کاری هم انجام داد یا نه! متاسفانه هر مدیری که سر کار می آید همه چیز را تغییر می دهد که تمام تغییرها وضع را بدتر می کند که بهتر نمی کند.

وی ادامه داد: در شرایط موجود خیلی از کارهایی که در گذشته اجرا شده اند، یا اجازه اجرا نمی گرفتند یا با سانسور شدید مواجه می شدند. این توقیف ها و سانسورها و فشارهای مدیریتی باعث شده تا بیشتر فکر کنم و شرایط را مورد سنجش قرار دهم و بعد تصمیم بگیرم که پروژه ای را قبول کنم یا نه.

فرزین محدث در پایان گفت: امیدوارم تمام کسانی که در دنیای هنر فعالیت می کنند از نظر اقتصادی و حال و احوال خوب و سر حال باشند و همه این دوران را با سلامت پشت سر بگذاریم.

عکس خبر مربوط به نمایش «احتمالات» است که توسط فائزه سلیمیان ثبت شده است.

محمد زکی زاده

انتهای پیام/