محمدهادی غضنفری بازیگر تئاتر و تلویزیون در گفتگو با خبرنگار تئاتر خبرگزاری صبا درباره شروع بازیگری خود گفت: ورود من به تئاتر در ۱۸ سالگی و با تئاترهای فرهنگسرایی بود. دایی من نیز بازیگر بود و در یک گروه با آقای بیوک میرزایی در سنگلج کار می کردند و دیدن دایی در عشق من به بازیگری تاثیر داشت اما بعد از سربازی و تا حدود ۲۶ سالگی به دلیل برخی از مشکلات از بازیگری فاصله گرفتم.

وی ادامه داد: وارد تئاتر که شدم هر کاری که می توانستم انجام می دادم تا در فضای تئاتر بمانم و با افراد خوب کار کنم حتی اگر کسی را می‌دیدم که کاربلد است، از او درخواست می کردم که دستیارش شوم مانند امیرحسین دوانی که وقتی پیش او رفتم در همان زمان در کار سیاوش بهادری بازی می کردم. دوانی به من گفت تو مگر بازیگر نیستی؟ ولی من اصرار داشتم که در کنارش باشم تا بتوانم از او یاد بگیرم یا مثلا سیاوش پاکراه که خودم پیش او رفتم و خواستم که کنارش باشم. البته افرادی هم بودند که پیشنهاد دادم اما آنها نپذیرفتند که کنارشان باشم و در کنار این مسیر در گروه های مختلف مانند گروه عاطفه تهرانی تمرین می کردم.

دیده شدن با «هیچ میان ما»

بازیگر نمایش «مکبث» که این روزها روی صحنه تالار مولوی است، افزود: در این مسیر نمایش هایی داشتم اما اجراهایی نبودند که دیده شوند و ذهنیتی که آن موقع داشتم نیز به گونه‌ای بود که صرفا از کار خود لذت ببرم و برایم مهم نبود که چقدر کارم دیده می شود و معتقد بودم که هر چیز سر جای خود و به وقتش اتفاق می افتد تا اینکه پارسال اجرای «هیچ میان ما» کار سیاوش پاکراه را اجرا رفتیم و تازه بعد از مدت ها همه می گفتند که مگر تو بازیگری؟ تازه نگاه های دوستان تغییر کرد و پیشنهادهای بهتری مطرح می شد. در حال حاضر هم که حدود یک سال درگیر «مکبث» بوده ایم، خیلی از پیشنهادها را نتوانستم بپذیرم.

بازیگر «هیچ میان ما» گفت: در یک سال گذشته به جز شاید دو سه ماهی که وقفه افتاد، مدام مشغول تمرین «مکبث» بودیم. کار بسیار عجیبی است و برای بازیگر جبر زیادی دارد و در این جبر پیدا کردن کاراکتر خیلی سخت و در عین حال لذت بخش بوده است. درباره اضافه شدنم به این نمایش هم باید بگویم که در ورکشاپ علی کوزه گر شرکت کردم که از دل آن ورکشاپ، گروهی برای اجرا انتخاب شد. علی کوزه گر بعد از دو هفته به من هم پیشنهاد داد که به گروه اضافه شوم و سر تمرین رفتم و پروسه عجیبی را پشت سر گذاشتیم. در طول این مسیر چندین بار کار را چکش زدیم و تغییراتی اتفاق افتاد. در نهایت در شیوه اجرایی به جایی رسیدیم که یک لحظه را در عرض باز کنیم و در این نمایش پیرو جریان سیال هستیم.

وی درباره تغییرات بازیگران کار گفت: چند بار برخی از دوستان با دلایل موجه و درست مجبور به ترک گروه شدند و به جای آن ها دوستان دیگری اضافه شدند. نکته ای که وجود داشت این بود که همه کسانی که در گروه بودند و یا بعدتر به گروه اضافه شدند، چیزی در چنته داشتند و به کار اضافه می کردند حتی در برهه ای بود که به دلیل شرایط موجود خودم تمام نقش ها را بازی می کردم. درحقیقت ما در طول مسیر هیچ وقت تمرین خود را قطع نکردیم و همیشه طبق داشته هایمان پیش رفته ایم.

در یک لحظه داخل ذهن یک انسان می شویم

این بازیگر تئاتر و تلویزیون درباره ارتباط مخاطب با نمایش «مکبث» و احتمال تاثیر نگرفتن مخاطبی که با نمایشنامه «مکبث» آشنایی ندارد، گفت: مدل اجرا به گونه ای است که اگر قلاب آن به مخاطب گیر کند، مخاطب کیف می کند. وقتی از جریان سیال صحبت می کنیم مثل شعر می ماند. قصه ما در طول گفته نمی شود و اول، وسط و پایان ندارد. تنها یک لحظه است و در یک لحظه داخل ذهن یک انسان می شویم و سعی می کنیم تا بفهمیم در مهم ترین لحظه زندگیش در ذهن او چه گذشته است. این اجراها چون خیلی احساسی و ادراکی هستند وقتی تماشاگر بدون ذهنیت وارد می شود، حتی می تواند لذت بیشتری هم ببرد. البته اکثر بچه های تئاتر «مکبث» را خوانده اند یا حداقل از آن اطلاع دارند. آدم های عادی هم حداقل از داستانش آگاه هستند. آنهایی که اطلاعی ندارند هم باید قلاب اجرا بگیرد.

غضنفری بیان کرد: در این سبک از اجرا بیننده بسیار درگیر می شود و در جاهای مختلف نیز خود را با موضوع درگیر می کند و جای شخصیت ها و در موقعیت ها قرار می دهد. سالن مولوی هم جایی است که از قبل بیشتر کارهای پژوهشی در آن به صحنه می رفته است. این کار هم تقریبا چنین شکلی دارد و در ابتدا برای خودمان نیز جنبه پژوهش داشته است.

محمدهادی غضنفری در پایان گفت: آخرین کار تصویری که انجام دادم سریال «نوار زرد ۲» بود و مشغول دو تئاتر دیگر هستم که بعد از اتمام اجراهای «مکبث» با انرژی بیشتر به سراغ آن دو نمایش خواهم رفت.

نمایش «مکبث» به کارگردانی علی کوزه‌گر از تاریخ ۱۸ اردیبهشت در سالن اصلی تالار مولوی آغاز شده و تا ۴ خرداد اجرا خواهد داشت.

عوامل نمایش «مکبث» عبارتند از طراح و کارگردان: علی کوزه گر، نویسنده: سارا سمیع زاده، مشاور کارگردان: سیاوش پاکراه، مجری طرح و مدیر تولید: رها جهانشاهی، بازیگران: محمدهادی غضنفری، دنیز خاطری، ناعمه علمی نژاد، طراح صدا: آنکیدو دارش، طراح لباس: لیلا محمدقلی، ویدیو مپینگ: مهدی بخشی، طراح گرافیک و عکاس: محمدضادق زرجویان، پژوهشگر: یاسمن مهاجرانی، ساخت آکسسوار: فرناز یحیی پور، دستیاران کارگردان: کاظم بابایی، پریسا نقدی زاده، محمد امید دوست، پوریا محسنی، حسام زرنوشه، علیرضا کوزه گر، دستیاران طراح نور: رضا رضایی، امیرحسین سیر، محمدحسین کوزه گر، روابط عمومی و تبلیغات: امیر قالیچی، ایلیا شمس، تئاتربازها.

محمد زکی زاده

انتهای پیام/