به گزارش خبرنگار موسیقی صبا، کنسرتها موسیقی پاپ با تمام ایرادهایی که ممکن است در حوزه اجرای کنسرتها در سالنهای برگزاری اتفاق بیفتد مانند رفتن برق سالن میلاد نمایشگاه بینالمللی تهران در کنسرت روزبه بمانی، صدای بیکیفیت برج میلاد تهران در کنسرت مسیح و آرش و یا بسته شدن پارکینگهای طبقاتی مرکز همایشهای برج میلاد تهران بعد از سانس دوم کنسرت رضا یزدانی، با شور و علاقه مردم به خوانندههای مورد علاقه شان برگزار میشوند.
در شرایطی که بلیتهای کنسرت قیمتگذاریهای نامناسبی دارند و کم کم به یک تفریح لاکچری که فقط بعضی از اقشار جامعه توانایی شرکت در آن را دارند، تبدیل میشود تعدادی از خوانندهها مانند همایون شجریان و مصطفی راغب وعده برگزاری کنسرت رایگان برای مخاطبان خود را در تهران دادهاند و برخی دیگر هم برای حفظ ارتباط با مردم و در کنار آنها بودن روزانه بانی آزاد شدن چندین زندانی غیرعمد میشوند.
در این شرایط شب گذشته ۳ خرداد ۱۴۰۱ احسان دریادل خواننده جوان موسیقی پاپ در حالی دومین شب از کنسرت خود را در تهران و در سالن میلاد نمایشگاه بین المللی تهران برگزار کرد که در ابتدای مراسم و قبل از ساند چک نهایی، همراه با تمام نوازندهها و عوامل کنسرت خود روی صحنه حاضر شد و به درگذشتگان و بازماندگان حادثه «متروپل» آبادان ادای احترام کرد.
احسان دریادل خطاب به حاضران در سالن میلاد عنوان کرد: «عذرخواهی میکنم که ابتدای مراسم را کمی تلخ شروع میکنم، اما بر خودم واجب دانستم که به یاد درگذشتگان حادثه دیروز آبادان و برای هم دردی با مردم شریف آبادان و ایران روی صحنه حاضر شوم و به احترام مردم عزیز آبادان یک دقیقه سکوت کنیم. از شادی و خوشحالی شما خوشحالیم و امیدواریم شب به یاد ماندنی را کنار هم بسازیم.»
سپس سالن به مدت یک دقیقه غرق در سکوت شد و تمام حاضران در سالن به احترام مردم داغدار آبادان سکوت کردند. بعد از این ادای احترام، نوبت به شروع کنسرت توسط احسان دریادل رسید که این اتفاق بعد از چند دقیقه و مستقر شدن نوازندهها در جای خود و با قطعه «کوچمون» رقم خورد.
احسان دریادل، خوانندهای که اولین تجربه اجرای روی صحنه را ۲۰ اسفند ۱۴۰۱ در هتل اسپیناس پالاس تهران تجربه کرده است، در حالی که ترانه «چی میشه رد بشی از کوچمون» را اجرا میکرد با تشویق هوادارانش در سالن حاضر شد.
نورپردازی سالن معمولی بود و تنها نکته قابل توجه آن آزاردهنده نبودن آن است، یک نورپردازی ساده و معمولی و البته درست.
کیفیت صدای سالن عالی نبود ولی در مقایسه با کنسرتهایی که در گذشته در این سالن اجرا میشد، بهتر بود، تنها مشکلی که سالن میلاد در شب گذشته داشت، رفتوآمد بیش از حد مخاطبان کنسرت و البته قطع و وصل شدن مانیتورهای کناری سالن بود که تصویر خواننده و نوازندهها را زنده پخش میکرد.
دریادل بعد از اجرای «کوچمون»، بدون اتلاف زمان به اجرای قطعههای «لالایی»، «تومه» و «رعد و برق» پرداخت.
یکی از نکات قابل توجه کنسرت احسان دریادل، حضور نوازندههای زن روی استیج بود؛ اتفاقی که به تازگی بین خوانندههای موسیقی پاپ شایع شده است و از حضور بانوان نوازنده برای نواختن سازهای زهی بهره میبرند تا کیفیت اجرای موسیقی قطعهها بالاتر برود.
هنگام اجرای قطعه «رعد و برق» که جزو آخرین آثار احسان دریادل است، اتفاقی مشابه کنسرت آرون افشار رقم خورد. در کنسرت آرون افشار آرشه نوازنده ویلون پاره شد و نوازنده با وجود پاره شدن آرشه به نوازندگی خود ادامه داد. شب گذشته هم موقع اجرای قطعه «رعد و برق» یکی از سیمهای ساز نوازنده گیتار بیس پاره شد و باعث شد این قطعه از میانه راه بدون صدای گیتار بیس روی صحنه اجرا شود، البته اینکه اجرای تمام نوازندههای کنسرت زنده بود یا زیرصداهایی از طریق سیستم پخش میشد، در کنسرت دیشب قابل تشخیص نبود.
قطعههای «تلخی» و «دردونه» در ادامه کنسرت روی صحنه اجرا شدند.
دریادل که به تازگی اجرای روی صحنه را تجربه میکند و هنوز از اولین تجربه او سه ماه نگذشته است، برخلاف برخی از خوانندههایی که دهه ۹۰ به شهرت رسیدهاند، اجرا و صدایی بهتر از صدا و اجرای استودیویی خود دارد. گاهی اوقات زیرصدای خواننده هنگام اجرای روی استیج شنیده میشد، اما تمام قطعههای کنسرت توسط خود خواننده زنده اجرا میشود و پلی بک نمیکند.
«دلکندم» قطعه دیگری بود که توسط خواننده روی صحنه خوانده شد؛ خوانندهای که اکتها و پرفورمنس عجیب و غریبی نداشت ولی به خوبی میتوانست با مخاطبان خود ارتباط برقرار کند.
نور گوشی های موبایل در این مرحله از کنسرت با اجرای قطعه «ماهی» و همراه با نوازندگی بانوان نوازنده سازهای زهی روشن شد و این قطعه با کورس «چقدر دور تو گشتم، یه وقت نگیرتت تور/ چه کارا که نکردم، ولی تو هی شدی دور» با همصدایی خواننده و مخاطبان اجرا شد.
قطعههای شاد «دنبالهدار» و «پایه من» و قطعه «خودت» در ادامه مراسم اجرا شد.
قطعه دوازدهمی که احسان دریادل برای مخاطبان خود اجرا کرد، قطعه «نمیفهمی» بود.سبک اجرای این قطعه کمی از سبک پاپ دور بود و در قسمتهایی به موسیقی رپ نزدیک میشد.
قطعه «کوچمون» با اقبال مخاطبان آخرین قطعهای بود که خواننده دهه هفتادی موسیقی پاپ برای مردم اجرا کرد.
عکس ها از سمیرا اسدیان است.
محمد کفیلی
انتهای پیام/
There are no comments yet