خبرگزاری صبا -مصطفی قاسمیان: شامگاه ۲۱ خردادماه ویدیویی کوتاه از رضا رویگری در شبکههای اجتماعی منتشر شد که او را در شرایطی نامناسب در یک مهمانی نشان میداد. گفته میشود در این مهمانی که به مناسبت تولد یک لات توبهکرده برگزار شده، با قصد قبلی از رضا رویگری دعوت شده تا گلریزانی برای او انجام شود.
با این حال ویدیوی کوتاهی که از این مراسم که زمان و مکان دقیق آن مشخص نیست منتشر شده، چیزی جز هتک حرمت این هنرمند سینما و تلویزیون نیست. این اتفاق طوری صورت گرفته که تماشای آن برای هر انسانی سخت است. در عین حال به نظر میرسد منظور برگزارکنندگان و شرکتکنندگان مهمانی، توهین نیست و آنها درکی از شرایط و تصویری که ایجاد میکنند، ندارند.
بیتردید گناه انتشار ویدیویی چنین غمانگیز، در ابتدا به گردن آن لات توبهکرده و اطرافیان اوست؛ افرادی که فکر میکردند با گلریزان برای رضا رویگری، به حل مشکلات اقتصادی این هنرمند کمک میکنند، اما با بیحرمتی به پیشکسوت سینمای ایران، او را چنین وضعیتی دچار ساختند. ندانمکاری این عده نهتنها به خواننده ترانه ماندگار «ایران ایران» کمک نکرد، بلکه… .
در درجه دوم، خود این هنرمند، خانواده و اقوام او و همچنین دوستان بازیگر وی باید از حرمت او به عنوان پیشکسوتی خاطرهساز مراقبت کنند. اگرچه طبیعی است که بازیگران و هنرمندان به مهمانیهای مختلفی دعوت میشوند، اما آیا هر مهمانی متناسب با شان مردی است که ۶۰ سال به فرهنگ و هنر این کشور خدمت کرده است؟
شاید اگر اطرافیان رضا رویگری در پذیرش دعوتها دقت به خرج میدادند، این اتفاق نمیافتاد.
در ماههای اخیر بعضی اخبار و حواشی درباره زندگی شخصی رضا رویگری و مشکلات او در فضای رسانهای بازتاب فراوانی یافت. در این زمینه خصوصا قولها و وعدههای مختلفی نیز برای حمایت از او شنیده شد. حال باید پرسید این کمکها به کجا رسیده است؟
با توجه به اخباری که درباره بعضی حمایتهای عملیشده منتشر شد، نمیتوان به صراحت نهادهای فرهنگی را مقصر این شرایط دانست، اما میتوان این مطالبه را از نهادهای اصلی متولی فرهنگ مانند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان صداوسیما، سازمان تبلیغات اسلامی و… داشت که روشن کنند دقیقا چه اقداماتی برای بهبود وضعیت معیشتی و اقتصادی این هنرمند انجام دادهاند؟
در نگاهی کلانتر، شرایط اقتصادی بیثبات نیز در ایجاد این وضعیت بیتاثیر نیست. شرایطی که باعث شده انواع مشاغل هنری و حتی غیرکارمندی که از بیمه و مزایای بازنشستگی برخوردار نیستند، در زمانه از کار افتادگی، با شرایط نامناسبی دستوپنجه نرم کنند. در سالهای اخیر، کم ندیدهایم هنرمندان رشتههای مختلف را که پس از گذراندن سالها فعالیت هنری، نیازمند حمایتاند.
در چنین وضعیتی است که پای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان صداوسیما، خانه سینما و در نگاهی جزییتر نهادی مثل صندوق اعتباری هنر و موسسه هنرمندان پیشکسوت به میان میآید که وظیفه دارند پیش از آن که هنرمندان به سالهای بازنشستگی هنری برسند، با آییننامههای دقیق و کارآمد، امکانات بازنشستگی را که به عموم بازنشستگان کشوری یا تامین اجتماعی داده میشود، برای هنرمندان فراهم کنند.
در نهایت بیتردید این وظیفه برای آحاد کاربران فضای مجازی وجود دارد که برای حفظ یک هنرمند پیشکسوت و یک انسان -که برای مردم خاطرههای فراوانی ساخته- از بازنشر عکس و ویدیویی که موجب وهن اوست، خودداری کنند. امیدوار باشیم دیگر شاهد چنین صحنههایی نباشیم که حرمت کهنسالی را میشکند و دل هر تماشاگری را به درد میآورد.
انتهای پیام/
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است