آزیتا ترکاشوند بازیگر سینما و تلویزیون در گفتگو با خبرنگار رادیو و تلویزیون صبا درباره تجربه حضور در سریال «حکم رشد» که از شبکه سه سیما پخش می شود، اظهار کرد: این سریال توانست مخاطب خود را پیدا کند. گواه این ادعا نیز آماری است که تلوبیون از میزان افرادی که این سریال را همان شب پخش از طریق این رسانه (تلوبیون) تماشا کرده‌اند. درباره چرایی موفقیت این کار جدا از کیفیت فنی باید روی یک نکته تاکید داشت آن هم حس نوستالژی است که این سریال بین مخاطبان ایجاد می‌کند.

وی افزود: نکته بعد به خانواده محور بودن این سریال مربوط می‌شود. البته در ظاهر شاید این کار اثری پلیسی به نظر آید اما مناسباتی که در این کار دیده می‌شود دقیقاً حس یک سریال خانوادگی را در مخاطب ایجاد می‌کرد. از نگاه من مخاطب ایرانی کارهای قصه‌گو و خانوادگی را دوست دارد در این راستا اگر کاری نظیر «حکم رشد» بتواند به درستی قصه خود را روایت کند آن اثر مورد پسند تماشاگران قرار خواهد گرفت.

این بازیگر گفت: نکته بعدی به شخصیت‌پردازی سریال برمی‌گردد. تقابل غلام و ذبیح به نظرم درام خوبی را شکل داده است؛ فردی خلاف کار در مقابل یک پلیس. نکته جالب اینکه این دو فرد با هم پیوند خانوادگی دارند. در این میان مادر این دو نفر با قرار گرفتن بین این دو، لحظاتی را در کار خلق می‌کند که مخاطب از دیدن آن لذت می‌برد. مطلب دیگر طراحی صحنه و دکور سریال است. عموماً کارهایی که برای مخاطب دهه‌های گذشته را یادآوری می‌کند مورد استقبال قرار می‌گیرند این اتفاق بارها در تلویزیون تکرار شده است.

این بازیگر با بیان اینکه «حکم رشد» می‌خواهد به نسل جوان احترام به والدین را یادآور شود، بیان کرد: در گذشته شاهد پدر سالاری بودیم ولی امروز به نوعی فرزندسالاری بر جامعه حاکم شده است. این سریال تلاش دارد به فرزندان امروز بیاموزد احترام به والدین می‌تواند برای آنها اتفاقات خوشی را رقم زند چون فردی که در اولین قدم زندگی خود به این مهم توجه داشته باشد مطمئنا در دیگر مراحل زندگی نیز به اصول اخلاقی و انسانی پایبند خواهد بود.

وی درباره لحنی که برخی شخصیت های «حکم رشد» در صحبت کردن دارند، گفت: مشکل برخی از ما این است ایران را تنها در تهران آن هم تهران بالای میدان هفتم تیر می‌بینیم، درصورتیکه این دست آدم‌ها به وفور وجود دارند. با این توضیح وقتی در فیلم یا سریالی آدم‌هایی مدنظر قرار می‌گیرند که بخش از جامعه را تشکیل می‌دهند دیگر نمی توان گفت آن اثر در پی رواج فرهنگی خاص است.

ترکاشوند درباره نقش و جایگاه زن در «حکم رشد» چنین توضیح داد: اینکه زنان استواری در جامعه ما وجود دارند که قهرمانان بزرگی را پرورش داده‌اند امری روشن و عیان است ولیکن چون آنها را به اندازه در تولیدات نمایشی نشان نداده‌ایم شاید مردم با آنها آشنا نیستند. ثریا قاسمی در این سریال نقش یکی از این مادران را بازی می‌کند و انصافاً هم به زیبایی توانسته این کار را انجام دهد.

وی در بخش دیگری از این گفتگو درباره نقش خود در سریال گفت: اولین کاری که یک بازیگر در انتخاب نقش انجام می‌دهد این است که آن را مطالعه کرده تا بتواند برای آن تحلیلی داشته باشند. من نیز وقتی نقش زیبا چاپاری را خواندم متوجه شدم ذات این فرد بد نیست بلکه انتخابی که انجام داده خوب نبوده است. نکته دیگر اینکه زن بودن با خصیصه‌ای چون عشق گره خورده و برای همین هم خداوند مادر بودن را در وجود زن نهادینه کرده است. با این توضیح چنین مخلوقی نمی‌تواند به ذاته سیاه باشد. زیبا چاپاری نیز چنین است ولی گذر زمان و تصمیم‌های غلط، وی را از راه صحیح خود دور کرده است. یکی از این انتخاب‌های غلط زیبا جاپاری دل بستن به فردی چون افشین کافر است. نکته جالب اینجاست با وجود اینکه وی فرد مناسبی را برای عشق ورزیدن انتخاب نکرده، ولی تا پایان به همان عشق نیز وفادار می‌ماند.

این بازیگر گفت: شخصیت زیبا چاپاری تا نیمه‌های سریال شخصیتی کاملا قوی و در ظاهر دور از احساس را دارد اما با از دست دادن خواهر، آن دیوار ظاهری فرو ریخته و ما شاهد شکل‌گیری وجه احساسی این شخصیت هستیم. بازی چنین اوج و فرودی نیاز به مطاله و پژوهش کافی داشت و من تلاش کردم به این امر دست یابم ولی اینکه در رسیدن به آن موفق بودم یا نه، مخاطب باید نظر دهد.

وی در پاسخ به پرسش دیگر مبنی بر اینکه چنین تولیداتی تا چه حد می‌تواند نقش آگاهی‌بخش داشته باشد، بیان کرد: اگر بخواهیم منکر نقش و کارکرد مدیایی چون تلویزیون باشیم در حقیقت این رسانه را نشاخته‌ایم. از نگاه بنده سینما و تلویزیون آینه‌ای برای مخاطب است که می‌تواند در آن آینده خود را ببیند. این کار نشان می‌دهد تابع قوانین بودن چگونه می‌تواند امنیت و آسایش به همراه داشته باشد برای همین اگر تولیدات نمایشی به طرزی درست به موضوعات مورد نظر بپردازند معتقدم دستآوردهای آن روشن و عینی خواهد بود.

ترکاشوند در انتها درباره عکس‌العمل مخاطبان به سریال هم گفت: بازخوردهایی که من دریافت کردم اکثرا مثبت بوده است هرچند معدود نقدهایی هم وجود داشته است. نقدهای مربوطه نیز عمدتا به این امر خلاصه شده است که آدم‌ها در این سریال نمود عینی ندارد. این نقد به نظرم همانگونه که در ابتدای سخنانم گفتم از آنجا نشات می‌گیرد که ما آدم‌هایی اینچنین را درک نکرده‌ایم. درباره نقش خودم هم باید بگویم هیچگونه نقدی را تا به‌امروز دریافت نکرده‌ام.

انتهای پیام/