زهرا نیازی مستندساز در گفتگو با خبرنگار سینمایی صبا درباره فعالیت‌های اخیر خود گفت: در حال حاضر سه مستند نیمه کاره دارم که به دلیل کمبود بودجه یا متوقف شده است و یا روند کندی را طی می‌کنند. این سه مستند درباره خیابان چهارباغ، خواب‌های دوران کرونا و مجموعه‌ای از شخصیت‌هایی است که به نوعی اصفهان در کارهایشان وجود داشته است.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا در تمام کارهای خود موضوع‌ و مکان جغرافیایی ساخت آن‌ها در اصفهان خواهد گذشت یا خیر؟ توضیح داد: بله در اصفهان می‌گذرد اما حقیقت امر این است که من خودم را با کار جابه‌جا می‌کنم و اصراری به فیلمسازی در یک شهر و منطقه ندارم. به هرحال زیست من در این شهر بوده و طبیعتا بیشتر درگیر این فضا هستم ولی خیلی دوست دارم که در جاهای دیگر هم فیلم بسازم.

حمایت و توجه بیشتر مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی از پایتخت نشین‌ها

کارگردان «خانه روشنان» درباره حضور نداشتن در جشنواره فیلم کوتاه تهران و «سینماحقیقت» امسال بیان کرد: امسال فیلم آماده‌ای برای نمایش ندارم. به نظرم قرار نیست یک فیلمساز هر سال هم کاری در جشنواره داشته باشد. با وجود اینکه حدودا چهار یا پنج دوره در جشنواره «سینماحقیقت» فیلم داشته‌ام ولی نباید حضور در جشنواره‌ها آنقدرها هم اهمیتی داشته باشد. پیوسته باید کار کرد، هر چند در شرایط فعلی فیلمسازی و اصلا زندگی بسیار سخت شده است. به گمانم بهتر است در چینش هیات انتخاب و داوری جشنواره هم توجه بیشتری به مستندسازان شهرهای دیگر شود. گاهی به نظر می‌رسد اسامی تکرار می‌شوند، در صورتی که باید بین همه فیلمسازان این چرخه بچرخد و تمرکززدایی شود. در ثبت و تصویب طرح در مرکز گسترش هم تقریبا همین روایت است. طرح مستند «مادر بی سیم» که پارسال نامزد بهترین فیلم کوتاه جشنواره «سینماحقیقت» شد را ابتدا برای مرکز گسترش فرستادم که توسط شورا رد شد و در نهایت با مشقت بسیار این فیلم ساخته شد. در صورتی که با تصویب طرح در مرکز می‌توانست در شرایط بهتر مالی ساخته شود و قطعا این موضوع هم برای فیلم و هم برای فیلمساز بهتر بود.

فرهنگ‌سازی در سینمای مستند اتفاق می‌افتد

سازنده «چشمه زاون» درباره مستندسازی در ایران توضیح داد: مستندسازی سخت‌تر از گذشته شده است. ذات مستند به دلیل وجود پژوهش زمان‌بر و نیازمند بودجه است که متاسفانه آنطور که باید وجود ندارد. هرچند کلا سینمای ایران به کما رفته است اما شرایط بد سینمای مستند دوچندان است و انگار نگاهی وجود دارد که کلا سینمای مستند را ‌کمرنگ‌تر کند. بودجه‌های کلانی برای سینمای داستانی وجود دارد که بعضی از آنها سخیف و یک بار مصرف هستند و اغلب به درد اتوبوس‌های بین شهری می‌خورند اما فیلم‌های مستند به این صورت نیستند و اتفاقا فرهنگ‌سازی در سینمای مستند اتفاق می‌افتد.

سینمای مستند مهجور است

وی افزود: شاید در جایگاهی نباشم که درباره وضعیت سینمای مستند در ایران صحبت کرده و نظری دهم اما از آنجا که عضو انجمن مستندسازان خانه سینما هستم و به هرحال تا اندازه‌ای با همکاران در ارتباط هستم، می‌بینم اوضاع مساعد نیست. مستندساز چشم بیدار جامعه است. با وجود قابلیت‌های بسیاری که در همکاران هست و می‌بینیم در جشنواره‌های بین‌المللی حرف‌های زیادی برای گفتن دارند اما متاسفانه سینمای مستند مهجور است. مستندساز دغدغه جامعه، مردم و فرهنگ را دارد. باید شان او حفظ شود و قدرش را بدانند. ما فیلمسازان درجه یکی در حوزه مستند داریم که اگر به آن‌ها توجه و فضای مناسب داده شود قطعا شاهد ایرانی آبادتر خواهیم بود. در همین اصفهان اگر مستندسازی درست در سال‌ها قبل اتفاق افتاده بود شاهد این حال و روز شهر و زاینده رود نبودیم. این وضعیت در اینجا و در کل ایران تقصیر من مستندساز و مسئولین است. این مورد را به عنوان یک مثال بیان کردم و به نظرم با چالش‌ها و مشکلات اساسی طرف هستیم و دلیل آن نشناختن پتانسیل‌های مستندسازی و نپرداختن درست به سینمای مستند است.

زهرا نیازی در پایان گفت: امیدوارم شرایط زندگی و کار برای مستندسازان و هموطنانم در این سرزمین بهتر شود و به زودی با تامین بودجه بتوانم مستندهای خود را به پایان برسانم.

محمد زکی زاده

انتهای پیام/