انتصاب مجدد محمد حمیدیمقدم به عنوان دبیر نوزدهمین جشنواره «سینماحقیقت»، فرصتی دوباره برای بازخوانی کارنامه مدیریتی یک رویداد مهم در عرصه سینمای مستند ایران است؛ جشنوارهای که طی سالهای اخیر، با ثبات در مدیریت، نظم در اجرا و گسترش حوزه تأثیرگذاری خود، توانسته جایگاهش را در تقویم فرهنگی کشور تثبیت کند. اما تثبیت یک جایگاه، به معنای توقف در آن نیست. جشنواره اگر میخواهد «حقیقت» را در عنوان خود جدی بگیرد، باید گوش شنوایی برای صداهای ناهمگون و نقدهای حرفهای داشته باشد. اکنون که هنوز چند ماهی تا آغاز دوره نوزدهم باقی مانده، زمان مناسبی برای آغاز یک گفتوگوی واقعی است؛ گفتوگویی که از ستایش صرف فاصله بگیرد و به آسیبشناسی بیمهابا نیز تن ندهد.