به گزارش خبرنگار سینما صبا یکی از شخصیت‌هایی که در روز دوم جشنواره بین‌المللی فیلم فجر مورد توجه قرار گرفت «میرسعید مولویان» بود. 

در یکی از سالن‌های تئاتر ایرانشهر -شاید سالن استاد سمندریان- بازیگری ریزنقش‌ با فریادهایی از ته دل نمایش «نفرین قحطی‌زدگان» را روی دست خود می‌چرخاند. کاریزما و لحن مستحکم او نگارنده را به وجد می‌آورد. لذت و همذات‌پنداری از نقش او فوران می‌کند. میرسعید مولویان در ساحت تئاتر با خوش رقص نگارنده را جذب خود کرده است. نمایش به پایان خود نزدیک می‌شود. نورافکن‌ها خاموش می‌شوند. پرده‌ها صحنه را می‌پوشانند؛ کات. 

فیلم «تومان» به کارگردانی مرتضی فرشباف در  سی‌وهشتمین جشنواره فیلم فجر حاضر می‌شود. میرسعید مولویان به گفته‌ خیلی‌ها در نقش تونی مونتانا (صورت زخمی) التهاب و دلهره را به اوج خود می‌رساند. او همان کاریزمای تئاتر را در میزانسن‌های فرشباف نیز به کار می‌بندد و با جنب و جوشی فیگوراتیو شخصیتی که به او سپرده شده را از مرحله تیپ به کاراکتر نزدیک می‌کند. 

و باز هم کات‌. در چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر «جنگل پرتقال» به نمایش درمی‌آید و مولویان در نقش یک معلم ادبیات که فارغ‌التحصیل رشته نمایش است، ظاهر می‌شود. در همان سکانس اول مولویان فضا را به سبک و سیاق خودش متشنج می‌کند. به همین سبب مخاطب در ورود به جهان اثر با کاراکتر اصلی احساس نزدیکی می‌کند. 

مولویان که در ضمیر ناخودآگاه مخاطب به عنوان بازیگر صحنه تئاتر نقش بسته، تعاملات و الگوهای مدیوم تئاتر را با خود مقابل دوربین می‌آورد. میرسعید مولویان به سبب همین رویکرد صلابت و صداقتی به میزانسن می‌بخشد که برای مخاطب قابل قبول است.