به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا، نشست خبری فیلم سینمایی «شین» اولین ساخته سینمایی میثم کزازی و تهیه کنندگی شهاب حسینی که در بخش خارج از مسابقه سی و هشتمین جشنواره ملی فیلم فجر برای اهالی رسانه نمایش داده شد و بعد از نمایش این فیلم در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.

شهاب حسینی تهیه کننده «شین» پیش از نمایش فیلم در سالن سینما حاضر شد و گفت: خیر مقدم عرض می کنم حضور شما را در سالن به عنوان تهیه کننده کوچک این فیلم. امیدوارم این فیلم در شان حضور شما در سالن باشد.

در ادامه بعد از خوشامدگویی کارگردان و عوامل فیلم به حاضران در سالن، هوشنگ توکلی بازیگر شین در سخنانی مطرح کرد: من خیلی تحت تاثیر فیلم قرار گرقتم. کار پر قدرت و پیچیده و با ارزشی بود. میثم را حدود ۱۲ سال است می شناسم. مولف، شاعر، موزیسین و نقاش است و ذهن عارفانه و شریفی دارد. امیدوارم این فیلم اکران خوبی داشته باشد. متاسفانه این کارها با ذهن مدیریت فعلی سینمای ما قابل فهم نیست. امیدوارم اکران آن با مشکل مواجه نشود. کار نیاز به اصلاحات صدا و رنگ آمیزی دارد. شهاب حسینی هم از روز اول سر این کار بود و خیلی زحمت کشید.

وی درباره نقش خود توضیح داد: ژانر وحشت با ساموئل خاچیکیان وارد سینما شد و او در دوران خود زحمت کشید که ژانر را جا بیندازد. اما بعدا یک فاصله طولانی برای ساخت و ساز این سینما به وجود آمد. ژانر وحشت کار سخت و پیچیده ای است و به سختی می تواند با فرهنگ ما همخوانی پیدا کند. من خیلی کارها را در ۲۰ سال گذشته دیدم که جوان ها آمدند در این حوزه و شکست خوردند. این کار حرف برای گفتن داشت و از موقعیت هایی استفاده می کرد که در آن حوزه تجربه سینمایی داشته باشد. این فیلم از ژانر وحشت بالاتر است و باید با دقت به آن نگاه کرد.

سیامک اطلسی دیگر بازیگر این فیلم نیز بیان کرد: من وقتی دعوت شدم به این کار نمی دانستم که فیلم ژانر وحشت است. وقتی کار شروع شد احساس کردم کار متفاوتی در حال انجام است. من تا به حال ژانر وحشت کار نکرده بودم و خیلی خوشحالم در این فیلم نقش ایفا کردم و با هنرمندانی آشنا شدم که با آن ها کار نکرده بودم. من نقش کوچکی در این فیلم داشتم اما امیدوارم فیلم خوب بفروشد. شهاب حسینی هرچه در می آورد خرج سینما می کند و خوشحالم کار فرهنگی می کند.

میثم کزازی کارگردان شین نیز در سخنانی مطرح کرد: درباره این فیلم من خودم معتقد به ژانر نیستم و اعتقادی به آن نداشتم. سعی کردم درام فیلم در بستر وحشت شکل بگیرد. پوسته کار با مغز کار دو حالت متفاوت داشتند. ما در بطن فیلم می گوییم ظلم در جهان هست و همیشه فرصت برای جبران نداریم. همانگونه که در فیلم می بینیم. همه هدف این است که همیشه وقت برای جبران کردن نداریم. ای کاش این ژانرها در سینما جای خود را باز کند. در صورتی که اکران این فیلم موفق باشد به سمت ساخت ژانرهای وحشت و ساخت نمونه‌های موفق خواهم رفت.

در ادامه نشست شهاب حسینی تهیه کننده این فیلم در سخنانی عنوان کرد: من مطمئنم جلسه امشب بخشی درباره فیلم است اما ترجیح می دهم خیلی درباره فیلم صحبت نکنم. امکان ندارد در هیچ گوشه از این سرزمین اتفاق ناگواری بیفتد و قلب ما به درد نیاید و رنجش را متحمل نشویم. من از صمیم قلب ابراز همدردی می کنم با تمام داغداران وقایع اخیر و تفکیک هم نمی کنم اتفاقات را. هر واقعه تلخی که در این چند وقت اخیر در کشور اتفاق افتاده و خسارات جبران ناپذیری در پی داشته است مایه تاسف است اما بیش از این چه کاری از ما برمی آید. من خیلی فکر کردم چه کاری از من بر می آید و آن ادامه راه است و زنده نگه داشتن هدف کسانی که برای آن زندگی می کردند.

وی افزود: حضور در جشنواره ملی فیلم فجر آن هم در بخش خارج از مسابقه برای من امتیاز ویزه ای نیست. چهار سال است من در جشنواره حضور نداشتم. سال گذشته دو فیلم «نبات» و «هزارتو» به جشنواره ارایه شد و پذیرفته نشد و اساسا من دینی ندارم به این جشنواره که بخواهم از آن دفاع کنم. من از چیز دیگری که آن هم وحدت بین مردم و جدا نکردن طیف های مختلف است، دفاع می کنم که این روزها تلاش می شود که این تفرقه را ایجاد کنند. جشنواره فیلم فجر مثل هر جشنواره دیگری در دنیا یک امکان است. من کاری با فیلمسازان پرسابقه و پیشکسوت ندارم من با فیلسازان جوانی کار دارم که قرار است پتانسیل آینده این کشور باشند. من بر نمی تابم و نمی توانم ساکت بنشینم که استاد پیشسکوت سینما که سالهاست روند کاری اش پیش چشم تماشاگر مشخص است و هر سال برخورد مخاطب با فیلم های ایشان ناراحت کننده است، می آید و امسال باز هم فیلمی را می سازد که مطمئن است برخورد بدی با فیلمش می شود و به نوعی روغن ریخته را نذر امامزاده می کند و سنگ بنایی می گذارد که نتیجه آن جز نفاق و تفرقه و نفرت پراکنی چیز دیگری نیست.

حسینی تاکید کرد: کسانی با عشق و امید فیلمی را ساختند و قرار است با حضور در جشنواره آینده کاری خود و سرزمینشان را رقم بزنند. این بی انصافی است که آنقدر آدم خودخواه باشد که ملاحظه هیچ کسی را نکند.

وی ادامه داد: اکران خارج از بخش مسابقه هیچ امتیازی برای هیچ فیلمی نیست. منتهی ما آدم های مدنی هستیم و سعی می کنیم از حقوق قانونی خود دفاع کرده و آن ها را بلد باشیم و استفاده کنیم. جشنواره فجر می گوید فیلم هایی که در بخش مسابقه جشنواره نیستند چنانچه درخواست کتبی بدهند برای حضور در بخش خارج از مسابقه و جنبی درخواست بررسی می شود. بنده اینجا نبودم اما روال اداری طی شده است. نشست خبری هم به درخواست من برگزار شد چرا که دلم می خواست اینجا یکبار از خودم دفاع بکنم.

تهیه کننده شین با اشاره به اینکه ضرر را با ضرر دیگری جبران نمی کنند، گفت: اگر ما ۱۷۶ عزیز را از دست دادیم و حالا سر حمله خود را ببریم سمت نخبه های دیگر راه حل نیست. من به دلیل احترام به شعور مخاطب و احترام به مردم با همه عوامل سرشاخ شدم و مشکل داشتم سر این مساله که احترام بگذاریم به شان مخاطبی که می آید در سالن سینما می نشیند و هر مزخرفی را نسازید و تحویلش ندهید. من حرفم را زدم. خط فکری و اعتقادی ام همیشه مشخص بوده است. حال اگر شرایط به گونه ای شده است آدم در مملکت خودش نمی تواند حرف بزند مشکل جامعه است. من به چیزی که اعتقاد داشتم حرف زدم و به قول بزرگی آدم فقط باید برای رضای خدا حرف بزند نه کس دیگر. این رویکرد ما بوده است و باز هم ادامه خواهد داشت. من علاقه ای به پاره شدن لحاف چهل تیکه سرزمینی که از هر طرف یکی گرفته است و دارد می کشد ندارم.

حسینی ادامه داد: اصرار کردم و نامه نوشتم به آقای روحانی برای رفع ممنوعیت بهروز وثوقی. بماند که چه قدر ما جای خالی خود ایشان و تجربه هایش را خالی می دانیم. من با ایشان مراوده شخصی دارم. چه قدر حیف است که ما هیچ وقت نمی توانیم بشنویم این تجربه ها چه بوده و در ۴۰ سال دوری از ایران چگونه سپری شده که در نامه آخر خود این گونه از ایمان و اعتقاد قلبی اش به خدا حرف می زند. همه جای دنیا خدا هست و فقط مختص کشور ما نیست. این جشنواره یک فرصت بود که من امیدوارم بودم از آن استفاده شود. حضور آقای وثوقی اولویت دوم من است و تصمیم بازگشت بماند با خود او. اولویت اول من دیده شدن فیلم آشعال های دوست داشتنی به بهانه بهروز وثوقی در آن فیلم بود چون می دانستم بسیار بسیار افرادی خواهند دید و بسیار به درد امروز می خورد و پیامی دارد که باید دیده شود.

وی ادامه داد: فیلم بعد از ۶ سال توقیف در زمان خود اکران نشد و تاثیر خودش را از دست داد. حرف فیلم فنا شد در حالی که می توانست دیده شود. من به عنوان یک هنرمند هیچ وقت مخاطب خود را انتخاب نکردم. حق بودن را نمی توان از افراد گرفت. حق بودن حق ازلی است و راه آن پذیرش و تعامل است. غم انگیز ترین اتفاقی که برای من افتاد این بود که کامنت های ۸۵ درصد از ۹۰ درصدی که از من متنفر شدند قابل گفتن نیست و پر از فحش و فضاحت است. به خاطر خودم ناراحت نیستم و تعارف بین من و مخاطب برداشته شد و لزومی نمی بینم ورای توانایی خودم احترام بگذارم.

این بازیگر در ادامه درباره فیلم شین گفت: شین یکی از فیلم هایی است که به عنوان تهیه کننده در کارنامه کاری خودم ثبت کردم. فیلمسازان جوان زیادی هستند. جشنواره فجر سقف آرزوهای من نیست و من سعی می کنم در آن سوی مملکت به تاریخ و فرهنگ و ادبیات ایران خدمت کنم. اگر وقت می گیرم و به دیدار رابرت دنیرو می روم فقط درباره تاریخ ایران می گویم. درباره پتانسیل هایی که در قصه های ایرانی برای تبدیل شدن به فیلم جهان شمول وجود دارد. کار من این است و این را بلدم. اعتراض من نوع خودش را دارد. در مصاحبه خودم با فریدون جیرانی گفتم که اگر مردم بتوانند صدای خودشان را از تربیون ها به گوش افراد برسانند لازم نیست به خیابان ها بروند و با ثبت اتفاقات جبران ناپذیر و وحشتناک با خسارت سنگین فریاد بزنند. ما اگر هنرمندیم و ادعا داریم بیاییم صدای مردم باشیم. قهر کردن راه چاره نیست. می گویند من نمی آیم خب نیا. چرخ روزگار به چرخ خود می چرخد. نبودن راه چاره نیست و باید حضور داشت و حرف زد. مشکلات ما با هیچ دستی از خارج از کشور حل نخواهد شد. حدود دو سال است که دنیا را می چرخم و به ایمان رسیدم که باید مشکلات را خودمان از درون حل کنیم.

غزال نظر دیگر بازیگر این فیلم نیز درباره حضور خود توضیح داد: راستش برای من حضور در این پروژه با وجود بازیگران پیشکسوت سعادتی بود و خدا را شاکرم که این سعادت نصیبم شد. از این که در کاری بودم که حرفی برای گفتن داشت که مخاطب را به فکر فرو ببرد خوشحالم. من همیشه سعی می کنم کاری را که در آن حضور دارم به عنوان مخاطب نگاه کنم. کاری که بر می گردد به روابط انسانی کاری ارزشمند است. حضور من در این فیلم کار سختی بود اما تمام تلاش خود را کردم که از پس نقش بربیایم.

در ادامه هوشنگ توکلی بازیگر این فیلم نیز تصریح کرد: در ۴۱ سالی که از انقلاب می‌گذرد سه نسل عوض شده است و نسل چهارم ما شاید بهترین و بی نظیرترین نسل هستند. در سال ۵۸ اگر بهروز وثوقی ایران بود تکه تکه اش می کردند. تا سال ۶۱-۶۲ که ما نیز در عرصه فعالیت های فرهنگی موثر بودیم به هیچ عنوان اجازه سانسور در این عرصه را نمی‌دادیم. در سال ۵۸_۵۹ حدود ۶۰۰ اثر نمایشی روی صحنه رفته است زمانی که سینما بسته بوده است. ما بهترین هنرمندانمان را در این سال‌ها از دست دادیم اگر چه حضور دارند. ما در حوزه سینما و تئاتر در بهترین شرایط به لحاظ توان کیفی و نیروی کار هستیم منتهی در مقابل این همه انرژی و فعالیت دو سه نسل اخیر مقاومت های رو به عقب رانده شده هم داریم. همیشه ممیزی‌ها از سال ۶۲ در حوزه فعالیت های فرهنگی و هنری وجود داشته و آدم‌های نامتخصصی بر سرکار هستند که مانع فعالیت‌های سینما شوند. جنگیدن در این ۴۰ سال جنگ دایمی بین نیروهای فرهنگی و مدیریتی ما بوده است. امیدوارم سانسور از حوزه فرهنگ و هنر حذف شود.

حسینی در ادامه درباره حضور پررنگ ادمین‌های فن‌پیج‌هایش در صفحات مجازی در پردیس سینمایی ملت گفت: من در جریان این موضوع نیستم. من خودم هم دعوت شدم و به اینجا آمدم. واقعاً در جریان نیستم.

وی درباره انصرافش در زمان دبیری محمد حیدری از حضور در جشنواره و حضورش در این دوره هم گفت: جریان دعوت از بهروز وثوقی صرفاً فرصتی بود که امیدوار بودم بتوانیم از آن استفاده کنیم که نشد.

حسینی درباره فیلم «شین» هم گفت: حقیقتی که در فیلمنامه نهان است برایم از همه مهمتر است. این فیلم را ژانر وحشت نمی‌دانم. ژانری که فیلمساز برای فیلم انتخاب می‌کند به بیان مفهوم موجود در فیلم کمک می‌کند.

وی درباره دلیل انتخاب غزاله نظر نیز مطرح کرد: خانم نظر را از سال ها پیش می شناسم. در فیلم تنگنا با ایشان همکاری داشتم. ایشان از سن نوجوانی کار می کند و ما در فیلم مقیمان ناکجا تجربه خوبی با هم داشتیم. غیر از استعدادی که در ایشان است شان و شخصیت اش نظرم را جلب کرد و از همکاری با ایشان احساس رضایت می کنم.

حسینی در پاسخ به سوالی که از اعتقادات مذهبی او و حضورش در رویدادهای سینمایی جهان پرسیده بود، عنوان کرد: ایمان با مذهب فرق می‌کند ایمان منش و مذهب روش است. در جشنواره کن نمی‌شود درباره امام زمان (عج) صحبت کرد و آن‌ها درکی از آن موضوع ندارند. در کن من پیش زمینه‌ای درباره اتفاقات نداشتم. از اینکه همکاران می‌دانستند و به من نگفتند گله‌مند هستم. چیزهایی است که در زندگی خصوصی از دل آدم می‌گذرد من آمدم و در سرزمین خودم و آن حرف‌ها را گفتم. این‌ها به فرانسه چه ربطی دارد؟ اگر آنجا می‌گفتم چه بازتابی داشت؟ در مملکت خودم صحبت می‌کنم و اینطور برخورد می‌شود. اسلام محصول پنجاه سال پیش نیست، حاصل هزاران سال است.

وی درباره تغییر تهیه‌کننده فیلم «شین» نیز عنوان کرد: در ابتدا قرار بود با تقی علیقلی‌زاده با هم فیلم را بسازیم. آن موقع وزارت ارشاد و رانت‌ها شامل حال من نمی‌شد اجازه دریافت پروانه نداشتم. آقای علیقلی‌زاده در کانادا هستند و شاید وقتش را نداشتند، پروژه را مدیریت کنند و این عدم مدیریت مشکلات زیادی برایمان ایجاد شد. من وظیفه‌ام را انجام دادم تا در حضور پیشکسوتان حفظ آبرو کنیم. البته از آقای علیقلی‌زاده کمک خواستیم در واقع این مسئولیت را پذیرفتم تا مشکلات را به حداقل برسانم.

شهاب حسینی درباره نقش کم خود در فیلم نیز توضیح داد: نقش کوچک وجود ندارد، بلکه بازیگر کوچک وجود دارد. من نقش را وجب نمی‌زنم. ضمن اینکه دوست داشتم در این فیلم امضای کوچکی داشته باشم. ما به تدوین نهایی رسیده بودیم اما یک انتقادی به کزازی دارم و آن این است که در زمانی که من در ایران نبودم تدوین مجددی کرده و نقش‌ها ابتر شده است.

وی درباره اکران عمومی فیلم گفت: اگر بتوانیم پخش خوبی پیدا کنیم برای اکران عمومی برنامه ریزی می کنیم. فیلم ما در بخش مسابقه نیست و در اولویت اکران قرار نمی‌گیرد ولی این نمایش می‌تواند فرصتی پیش بیاورد. همچنین جشنواره‌های خارج از کشور را نیز در نظر گرفته ایم.

آتش تقی‌پور در ادامه اظهار کرد: همه ما به اندازه تعهداتی که داریم مقصریم. چقدر ما کار فرهنگی کردیم و می‌کنیم که انتظار فحش ندادن و ناسزا نگفتن را داشته باشیم. شاید اگر در زمان مناسب صحبت می‌کردیم اینطور نمی‌شد. گاهی احساس می‌کنم انسان نیستم و حیوانم گاهی آدم تبدیل به حیوان می‌شود. آن پیشکسوتی که از آن نام می‌برید تفکرش عوض نمی‌شود. خیلی از ما این گونه هستیم، چون با این تفکر بزرگ شده‌ایم.

وی افزود: به نظرم فیلم کزازی ژانر وحشت نیست، بلکه فیلمی مبنی بر کشف راز است. این خانه کهنه سمبل گذشته ماست. موسیقی این فیلم به خوبی دیده می‌شود و گویا کمبودهای دراماتیک فیلم را جبران کرده است.

کارگردان فیلم «شین» در پایان گفت: چندین بازیگر برای نقش اول زن مطرح شده بودند اما در جایی دیدم که کاراکتری که در ایران نبوده و به ایران می‌آید بهتر است بک‌گراندی از او نداشته باشیم و از این نظر انتخاب خانم نظر به ما کمک کرد. من جوان همین مملکت هستم در اینجا فیلم زیاد می‌بینم و می‌دانم جوان‌های ما فیلم‌های روز دنیا را می‌بینند. موزیک‌هایی را گوش می‌کنیم که صاحبان کمپانی‌ها تعجب می‌کنند. جوانان ما باهوش هستند. من هم به روز اینها را دنبال می‌کنم. قصه اقتضایی دارد. ابزار قصه این را بر می‌انگیزد که فضا می‌تواند با چاشنی ترس جلو برود. همه این موضوعات این کد را داد که فیلم بهتر است چاشنی ترس را داشته باشد وگرنه تصمیم نداشتم فیلم ترسناک بسازم.

انتهای پیام/