به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا، جعفر گودرزی منتقد سینمایی در یادداشتی که در اختیار خبرگزاری صبا قرار داده است،  فیلم «من می ترسم» ساخته بهنام بهزادی را نقد و بررسی کرده است.

گودرزی نوشته است: «من می ترسم چهارمین فیلم بلند سینمایی بهنام بهزادی پس از فیلم های وارونگی، قاعده تصادف و تنها دو بار زندگی می کنیم است. فیلم روایتگر قصه طبقه متوسط جامعه است. طبقه ای که درگیرودار مسائل متعدد، فردای نامعلومی دارند. فیلم روایتگر زندگی های ماست. زندگی هایی که به هم اعتماد نداریم. برای رسیدن به خواسته مان از روی همه رد می شویم و به محض رسیدن به قدرت، غیرقابل پیش بینی می شویم.

در این جامعه همه از هم می ترسند و همه اش در فکر انتقام و زد و بند هستند. «من می ترسم» نشان می دهد که چقدر از یکدیگر می ترسیم و ای کاش فیلمساز چرایی و دلایل این ترس را هم نشان می داد. فیلم در ترسیم فضای هولناک و خطرناک فضای مجازی هم سینمایی عمل می کند و نشان می دهد که فضای مجازی چه بلایی بر سر زندگی و روح و روان آدم ها آورده است و چقدر راحت همه چیز را از هم می پاشد.

ترس از روبرویی با آدم ها در هر شکل و شمایلی به تصویر کشیده می شود و اینکه وقتی دور باشی در امانی و نزدیک که می شوی باید تبعاتش را هم بپذیری. شاید خیلی دور خیلی نزدیک تنها راه حلی است که راهگشاست. وقتی از آدم ها فاصله درست و منطقی داریم فقط شاعرانگی و قدرت و ابهتشان را می بینیم اما وقتی به آنها نزدیک می شویم، ترس به روح و جانمان رخنه می کند.

هلی شات ها هم در فیلم به خوبی این مهم را کالبد شکافی می کند و در پایان وقتی دوربین از هلی شات رفته رفته به پایین می آید و به ماشین مهندس و بطن شهر نزدیک می شود دوباره تنش و قصه ای دیگر در مرحله کلید خوردن است.

من می ترسم جنگ قدرت و غلبه بر ترس هاست و در این میان، قربانیان اصلی ، آدمهای ضعیف و بدون پشتوانه اند. من می ترسم در ترسیم و معرفی کمال و تمام شخصیت هایش خوب عمل نمی کند و موتور محرکی برای جان بخشیدن به فضاها و شخصیت ها وجود ندارد و جان و انرژی لازم در کاراکترها و فضاها متجلی نمی شود.

من می ترسم، تعلیقی برای ادامه ماجراها و دنبال کردن رقم نمی زند و بازیگر نقش اصلی هم نمی تواند کاری از پیش ببرد و سردی و بی روحی فیلم را دوچندان می کند. من می ترسم، با این ریتم و حال و روز نمی تواند در جذب مخاطب عام موفق عمل کند.»

انتهای پیام/