امروز ۲ آذر ۱۴۰۳ ساعت ۱۲:۲۶
سوم اردیبهشت تقویم خورشیدی، روزِ بزرگداشت شیخ بهایی است. با منبعی از «گنجور» به معرفی این شخصیت می‌پردازیم و سپس شعری از او را باهم می‌خوانیم:
بهاء الدین محمد عاملی مشهور به شیخ بهایی از دانشمندان بنام عهد شاه عباس صفوی است. وی در سال ۹۵۳ هجری قمری در بعلبک متولد شد. در ۱۳ سالگی همراه پدرش به ایران مهاجرت کرد. وی تألیفاتی به فارسی و عربی دارد که مجموعهٔ آنها به ۸۸ کتاب و رساله بالغ می‌شود.
از آثار او می‌توان به کشکول، دیوان غزلیات، جامع عباسی (در فقه)، خلاصهالحساب، تشریح الافلاک و دو مثنوی معروف «نان و حلوا» و «شیر و شکر» اشاره کرد. وی در سال ۱۰۳۰ هجری قمری در اصفهان دار فانی را وداع گفت. جنازه‌ی او را به مشهد انتقال دادند و در مسجد گوهرشاد دفن کردند.
***
عهد جوانی گذشت، در غم بود و نبود
نوبت پیری رسید، صد غم دیگر فزود
کارکنان سپهر، بر سر دعوی شدند
آنچه بدادند دیر، باز گرفتند زود
حاصل ما از جهان نیست به جز درد و غم
هیچ ندانم چراست این همه رشک حسود
نیست عجب گر شدیم شهره به زرق و ریا
پرده تزویر ما، سد سکندر نبود
نام جنون را به خود داد بهائی قرار
نیست به جز راه عشق، زیر سپهر کبود
عکس: حمام «شیخ بهایی» در اصفهان
«کشکول» از جمله آثار مشهور «شیخ بهایی»
سوم اردیبهشت؛ روز بزرگداشت «شیخ بهایی» گرامی باد…
لینک کوتاه خبر
میزان امتیاز شما به این خبر؟
Loading...
There are no comments yet