به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا، در نشست خبری اعلام نامزدهای سیوهشتمین جشنواره ملی فیلم فجر که شامگاه ۲۱ بهمن برگزار شد، اسامی ۶ فیلم به عنوان نامزدهای جایزه «بهترین فیلمنامه» اعلام شد. این در حالی است که در فراخوان جشنواره سیوهشتم، تاکید شده بود که جایزه «بهترین فیلمنامه اقتباسی» نیز اهدا خواهد شد، اما در مراسم اعلام نامزدها از نامزدهای این بخش خبری نشد و در ادامه در شب اختتامیه نیز همین اتفاق تکرار شد و هیچ صحبتی از این جایزه به میان نیامد.
علت احتمالی این اتفاق را میتوان نبود هیچ فیلمی با فیلمنامه اقتباسی در جشنواره سیوهشتم دانست. با این حال حداقل انتظاری که از نشست خبری اعلام نامزدها و بعد اختتامیه جشنواره میرفت، این بود که دبیر جشنواره ضمن امیدواری برای نگارش فیلمنامههای اقتباسشده از ادبیات داستانی به ویژه متون ایرانی، اعلام کند که هیچکدام از فیلمهای حاضر در بخش سودای سیمرغ، حائز شرایط داوری برای دریافت این جایزه نبوده است.
در تمام طول جشنواره نیز فقط در نشست خبری «آتابای» به کارگردانی نیکی کریمی صحبت از اقتباس ادبی شد که در جریان نشست، گفته شد این فیلم برداشتی آزاد از قصه «فصل نان» اثر علی اشرف درویشیان بوده و امتیاز اقتباس ادبی از آن نیز خریداری شده است. با این حال هادی حجازیفر نویسنده این فیلم در گفتوگو با خبرنگار صبا، اعلام کرد خودش این فیلمنامه را اقتباسی نمیداند، زیرا کمتر از ۱۰ درصد فیلمنامه «آتابای» اقتباس از داستان «فصل نان» بوده و قصه اصلی بسیار تغییر کرده است.
پرسشی که در این میان مطرح است، ضرورت تغییر فراخوان و اضافه کردن این جایزه به فهرست سیمرغهاست. از آنجا که تغییر هرساله فراخوان جشنواره ملی فیلم فجر به اعتبار آن لطمه میزند، بنابراین دستاندرکاران جشنواره باید دلیل محکمی برای تغییر آن داشته باشند.
در صورتی که هدف از گنجاندن این سیمرغ در فهرست جوایز، سیاستگذاری برای تولید آثار اقتباسی در سینمای ایران و افزایش شماره این گونه آثار در آینده است، از مسئولان سینمایی کشور انتظار میرفت در مراسم پایانی جشنواره درباره سرنوشت این جایزه اطلاعرسانی کنند. همچنین از دبیرخانه و شورای سیاستگذاری جشنواره نیز انتظار میرود اهداف، چشمانداز و میزان تحقق اهداف این تغییر در فراخوان به طور شفاف اعلام شود.
نکته دیگری که می توان اشاره کرد این است که مسئولان سازمان سینمایی به عنوان متولی اعطای پروانه ساخت به فیلمنامه های رسیده به خوبی از ظرفیت فیلمنامههای بلند سینمایی و شمار معدود فیلمنامههای اقتباسی مطلع بوده اند لذا باید اهداف و سیاستی که به اضافه شدن این سیمرغ منجر شده است، تبیین و شفاف سازی شود.
در نهایت به نظر میرسد فیلمنامهنویسان سینمای ایران نیز برای غنیتر شدن آثار خود می توانند بیش از پیش به مساله اقتباس ادبی توجه کنند تا معضل فیلمنامه های ضعیف که سالهاست گریبان سینمای ایران را گرفته است، در آینده نزدیک برطرف شود.
مصطفی قاسمیان
انتهای پیام/
There are no comments yet