در اختتامیه شب گذشته، چهل و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر برندگان خود را شناخت. پس از اعلام برندگان نظراتی مخالف و موافق به شکل متعارف بیان شد. در این میان برخی از نام‌ها به جای آن بر روی صحنه اعلام شوند، در یادها ماندند. سخرانی بعضی نفرات تنها در ذهن‌ها مرور می‌شد. بعضی‌ها که در برج میلاد حضور فیزیکی نداشتند. بعضی‌ها که حتی نامزد هم نشده بودند.
یکی از آثاری که هنگام نمایش آن در خانه جشنواره با استقبال چشم‌گیر اهالی قلم مواجه و اکران‌های مردمی را نیز با ۱۲ سانس فوق‌العاده پشت سر گذاشت، «احمد» بود؛ سومین ساخته امیرعباس ربیعی که با واکنش‌های مثبتی از سوی اهالی نقد و رسانه مواجه شد اما تنها استحقاق ۴ نامزدی در بخش‌های بهترین بازیگر نقش اول زن، بهترین صدابرداری، بهترین چهره‌پردازی و بهترین جلوه‌های ویژه بصری را داشته است.
بنیاد سینمایی فارابی، سازمان سینمایی سوره حوزه هنری و سازمان هنری رسانه‌ای اوج بخش عمده‌ای از جوایز چهل و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر را از آن خود کردند.
گروه‌های دارودسته‌ای کلنی‌وار تولید فیلم در سینمای ایران که سطح سینمای ایران را از «مادر»، «هامون»، «کاغذ بی‌خط» و «شهر زیبا» به فیلم‌های از تولید به مصرف، رسانده‌اند، به جشنواره فجر حمله می‌کنند که چرا انتخاب‌هایش با سلیقه آن‌ها جور نیست!
Loading ...
