آیدین ابراهیمی* | انگاره نیستی در تاریخ فلسفه و هنر، نماد و نشانه ای از دغدغه انسان به مساله ی حیات و زندگی بوده است. عناصر نیستی در جامعه که یادآور مساله ی فقدان و رنج حاصل از آن بوده است، در روایت و داستان ساخت پیدا کرده و در فلسفه مورد پرسش و کنکاش بوده است.