محمد باقر شاهین کارگردان فیلم «جمیله» که در سیزدهمین دوره جشنواره سینماحقیقت و در بخش نیمه بلند حضور دارد در گفتگو با خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا درباره این فیلم گفت: من چندین سال است که در کشورهای همسایه رفت و آمد می کنم و براساس تجربیاتم به این نتیجه رسیدم که در هر جایی جنگی رخ دهد به همه مردم کره زمین آسیب می رساند. به عنوان مثال کسی که اخبار جنگ را پیگیری می کند، کسی که تصاویر جنگ را می بیند، کسی که اخبار جنگ را انعکاس می دهد همه دچار آسیب می شوند.

شاهین افزود: آسیب جنگ شامل حال همه می شود و حتی کسی که خاطرات تلخ گذشته اش برایش زنده می شود دوباره آسیب می بیند. جنگ فارغ از تمامی مسائل سیاسی و اجتماعی بیشترین آسیب را به انسان ها می زند. من همیشه در فیلم هایم نگاهم انسان محور بوده است و ژانری را انتخاب می کنم که به جهان انسان ها نزدیک تر باشد زیرا من به دنبال مسائل انسان شناسی هستم.

این کارگردان تاکید کرد: براساس تجربه هایم تلاش می کنم به جهان سوژه هایم نزدیک شوم. لحظات ناشناخته و پنهان آن ها را پیدا و به بهترین نحو ثبت و ضبط کنم. این فیلم درباره جمیله و خانواده اش است. من و تیم تولید تلاش کردیم  با تمام این خانواده ارتباط برقرار کنیم. زیرا دوست نداشتم که حضور دوربین در این نوع روایت احساس شود. من در فیلم هایم از حضور همه عوامل در تمامی مراحل تولید استفاده می کنم و معتقدم باید از زمان پژوهش در کنار هم باشیم تا به نتیجه دلخواه برسیم.

وی در ادامه اظهار کرد: جمیله مادری نابینا است که در جنگ نابینا شده و در آرزوی دیدن فرزندانش است. در این مستند تیم پزشکی به او  امید بازگشت بینایی اش را می دهند. در این مستند سعی کردیم نه به گذشته و نه به آینده بپردازیم بلکه به خوبی زمان حال را ضبط و منعکس کنیم. من در تمامی کارهایی که انجام دادم بزرگترین دغدغه ام انسان ها و مشکلاتشان است. همچنین تا جایی که شرایط فراهم باشد سعی می کنم سراغ سوژه های انسان محور بروم.

کارگردان مستند جمیله درباره جشنواره سینما حقیقت بیان کرد: به نظر من اگر جشنواره سینما حقیقت سی سال پیش راه می افتاد، متفاوت تر از چیزی بود که الان می بینیم. متاسفانه این جشنواره دیر شروع به کار کرد ولی باز نسبت به ۱۳ سال خوب پیش رفته است و زمان می برد چهارچوب های خود را محکم تر کند. سینما حقیقت ویترین سینمای ایران است و تاثیر زیادی تا به حال در این جریان گذاشته است.

بیشتر بخوانید

فرزاد خوشدست: جوکرهای واقعی به «سینماحقیقت» می‌آیند/ لزوم راه‌اندازی مدرسه سایکودرام

کتایون جهانگیری: آسیب‌های جدی در حیات وحش وجود دارد/ ادامه تولید «پناهِ جان»

الناز دیبافر: «قیچی» از قصور پزشکی می‌گوید/ «سینماحقیقت» تنها راه رساندن صدایم بود

پناه‌برخدا رضایی: داوری علمی‌تر شود/ زن و مردی که برای هم دست و چشم شدند

امین قدمی: راوی زندگی خودم هستم/ جشنواره را به نقاط مختلف شهر ببریم

محسن اسلام‌زاده: مستند را سینمای تجربی نمی‌دانم/ مستندسازها آدم‌های عادی نیستند

خاطره حناچی: بخشی از حقیقت را بیان کردم/ قصه دختران خارج شده از شبهِ خانواده

کامران جاهدی: جشنواره متعلق به همه مستندسازهاست/ نقصان در ترکیب تیم داوری‌

محمد باقر شاهین افزود: من از سال ۱۳۸۷ مخاطب جدی این جشنواره هستم و خیلی چیزها از این جشنواره آموختم. دوست دارم سینما حقیقت هر سال بهتر از سال های قبل برگزار شود. جشنواره ایراداتی هم دارد به عنوان مثال بعد از ۱۳ سال، اکران برای شهرهای دیگر ندارد به همین دلیل شهرهای دیگر نمی توانند از این جشنواره استفاده کنند در صورتی که حق آنهاست. اکران این نوع از سینما می تواند در شهرهای دیگر تاثیر زیادی  روی بدنه اصلی سینما بگذارد. به نظر من جشنواره نباید دچار سیاست زدگی شود و اگر بخشی را در جشنواره قرار می دهیم با تغییر مدیران، بخش ها سالانه تغییر نکند.

شاهین در ادامه تاکید کرد: ما در این جشنواره باید نگاه جهانی داشته باشیم. همچنین بخشی را به فیلم اولی ها اختصاص دهیم زیرا فیلم اولی ها با کارگردانی که ۵۰ سال سابقه فعالیت حرفه ای دارد،  نباید با هم رقابت کنند.

وی در پایان گفت: من تا زمانی که فیلمم تمام نشود سراغ سوژه یا فیلم جدید نمی روم و سوژه ای را انتخاب می کنم که بتوانم بی پروا زندگی و پیرامونش را ثبت و ضبط کنم.

غزاله سعادتی

انتهای پیام/