محسن اسلام‌ زاده تهیه‌کننده و مستندساز که با سه اثر در سیزدهمین دوره جشنواره سینماحقیقت حضور دارد در گفتگو با خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا درباره فعالیت‌های خود در زمینه مستند گفت: پانزده سالی می‌شود که در زمینه مستند فعالیت می‌کنم. مستند را یک سینمای تجربی به عنوان تجربه‌ای که در مرحله بعد منتج به سینمای داستانی شود، نمی دانم و در حقیقت مستند و مستندسازی را به صورت کاملا حرفه‌ای دنبال می‌کنم.

وی با اشاره به پُرکار بودن خود بیان کرد: در موضوعاتی که به آنها علاقه دارم و دغدغه‌ من است، کار می‌کنم و کارهای امسال جشنواره نتیجه ۲ سال تلاش من و همکارانم است.

کارگردان «زندگی میان پرچم‌های جنگی» که در بخش جایزه شهید آوینی جشنواره سینماحقیقت حضور دارد، درباره این فیلم توضیح داد: تقریبا دو سال درگیر این کار بودم و ۵۲ روز در دو مرحله در افغانستان فیلمبرداری داشتیم. ۲سال پیش زمزمه حضور داعش در افغانستان بود. در سوریه و عراق این اتفاق رو به کنترل شدن می‌رفت اما اخباری که در افغانستان به گوش می‌رسید با توجه به وجود مرز مستقیم ایران با افغانستان و محل خوب برای نفوذ داعش، نگران کننده بود. ابتدا تصمیم داشتم چند فیلم در افغانستان بسازم اما با توجه به شرایط ارزی کشور با یک فیلم کار خود را در آن جا پایان دادم.

اسلام زاده افزود: این فیلم ۶۸ دقیقه‌ای در شمال غرب افغانستان و در استان‌هایی مثل فاریاب، سرپل و… فیلمبرداری شد و در آن به دنبال داعش بودیم. در سفر افغانستان با گروه‌های مختلفی مواجه بودیم که هر کدام با پرچمی در حال جنگ با هم بودند. در این فیلم جنگ را از چند زاویه روایت کردیم؛ جنگ با نیروهای دولتی، داعش، طالبان و همچنین تلاش کردیم نیم نگاهی هم به مردم داشته باشیم که در میان این جنگ‌ها در حال زندگی هستند.

وی با اشاره به سختی شرایط فیلمبرداری مطرح کرد: وضعیت سختی در افغانستان وجود داشت و از نظر امنیتی، اقلیمی و بهداشتی در شرایط خیلی بدی بودیم و بعد از برگشت به ایران دچار تب دنگی شدیم و مدتی با بیماری دست و پنجه نرم می‌کردیم.

تهیه‌کننده «زندگی میان پرچم‌های جنگی» درباره تهیه‌کنندگی خود در مستند گفت: در ابتدا فقط تهیه‌کننده کارهای خودم بودم. بعد به صورت اتفاقی شرایطی مهیا شد و وارد فضای تهیه شدم اما کم کم خیلی برایم جدی شد. در کلاس‌هایی که برای انتقال تجربه داشتم، افرادی را می‌دیدم که مستعد هستند و از آنها می‌خواستم که دوربین به دست شوند و خودم حاضر به تهیه مستند آنها بودم. در این بین مستندسازهای با تجربه‌ای هم بودند که با هم همکاری کردیم. از این به بعد نسبت به تهیه‌کنندگی مستند به ویژه برای جوانان خیلی جدی‌تر خواهم بود و امیدوارم سال آینده هم با چند فیلم در جشنواره حقیقت حضور داشته باشم.

بیشتر بخوانید

فرزاد خوشدست: جوکرهای واقعی به «سینماحقیقت» می‌آیند/ لزوم راه‌اندازی مدرسه سایکودرام

کتایون جهانگیری: آسیب‌های جدی در حیات وحش وجود دارد/ ادامه تولید «پناهِ جان»

الناز دیبافر: «قیچی» از قصور پزشکی می‌گوید/ «سینماحقیقت» تنها راه رساندن صدایم بود

پناه‌برخدا رضایی: داوری علمی‌تر شود/ زن و مردی که برای هم دست و چشم شدند

امین قدمی: راوی زندگی خودم هستم/ جشنواره را به نقاط مختلف شهر ببریم

این مستندساز بیان کرد: سال گذشته قرار شد برای سیمای خراسان مجموعه‌ای درباره شهدای مدافع حرم ساخته شود، اما مشکلاتی پیش آمد و من برای حل آن رفتم که با پیشنهاد تهیه‌کنندگی مواجه شدم و تصمیم گرفتم با بچه‌هایی که پای خود را فراتر از کار تلویزیونی می‌گذارند صحبت کنم و با یک برآورد بسیار پایین با همدلی تک تک بچه‌ها به نتایج خوبی رسیدیم.

تهیه‌کننده «کرار» درباره این مستند که در بخش جایزه شهید آوینی و کوتاه ملی حضور دارد، گفت: این مستند درباره شهید سنجرانی است. شهید سنجرانی روی خط جنگ مستندنگاری کرده و زیر آتش و حملات دشمن تصاویری از طنازی‌های خود و صحنه‌های تاثیرگذار بسیاری ثبت کرده است. مستند «کرار» مستندنگاری این شهید و پرداختن به شخصیت چند وجهی او است که محسن عقیلی کارگردان مستند به خوبی از آرشیوهایی که در دست داشته در آن استفاده کرده است.

تهیه‌کننده «مرهم» که در بخش جایزه شهید آوینی جشنواره حضور دارد، درباره این مستند توضیح داد: این مستند درباره شهید خدابخش خاوری از افغانستانی‌های محله‌های پایین شهر مشهد است که به سوریه می‌رود و جزو تیپ زرهی فاطمیون می‌شود و به فرماندهی هم می‌رسد. مسعود زارعیان کارگردان این مستند با حساسیت زیادی کار را ساخته و از آرشیو موجود نهایت استفاده را کرده است. او همچنین پدر شهید خاوری را جلوی دوربین آورد.

در ادامه اسلام زاده با اشاره به عادی نبودن مستندسازها بیان کرد: در کل مستندسازها آدم‌های عادی نیستند که اگر بودند سعی می‌کردند تا راحت‌تر زندگی کنند. سینمای مستند نام و نان سینمای داستانی را ندارد. حس کنجکاوی، دغدغه، جستجوگری، به دنبال هیجان بودن، کشف حقیقت و… عواملی هستند که مستندساز را به سمت مناطق و داستان‌های خطرناک و چالش‌هایی که وجود دارند سوق می‌دهد.

این تهیه‌کننده و کارگردان مستند درباره جشنواره سینماحقیقت امسال مطرح کرد: از تعداد آثار، اسامی و موضوعات آثاری که امسال ارایه شدند، مشخص است که مسئولان و داوران جشنواره کار بسیار سختی پیش رو دارند. اما سوال من این است که چرا تعداد آثار پذیرفته شده در بخش نیمه بلند آن قدر کم است؟

وی ادامه داد: فیلم من به بخش ملی نرفت اما با توجه به موضوعی که داشت به بخش جایزه شهید آوینی راه پیدا کرد اما اگر فیلمی موضوعش به بخش جایزه شهید آوینی هم نخورد به راحتی از جشنواره حذف می‌شود. از هیات انتخاب انتظار داشتم به عنوان مستندساز کاری کنند تا تعداد فیلم‌های بخش نیمه بلند از بخش بلند کمتر نباشد.

کارگردان «زندگی میان پرچم‌های جنگی» در پایان درباره مکان جشنواره و نحوه ارایه فیلم‌ها نیز گفت: با این حجم از آثار فکر می‌کنم بهتر بود جشنواره در جایی با سالن‌های بزرگتر مثل باغ کتاب یا پردیس ملت برگزار می‌شد. البته که پردیس چارسو از نظر دسترسی خیلی بهتر است. یکی دیگر از دغدغه‌هایی که دارم بحث ارایه فیلم‌ها است که نکند باعث ریزش مخاطب شود و امیدوارم این اتفاق بلیتی شدن جشنواره به بهتر شدن جشنواره کمک کند.

سیزدهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» طی روزهای ۱۸ تا ۲۵ آذرماه ۱۳۹۸ به دبیری محمد حمیدی‌مقدم در پردیس سینمایی چارسو تهران برگزار خواهد.

محمد زکی زاده

انتهای پیام/